geen bewerkingssamenvatting
(Nieuwe pagina aangemaakt met 'Het '''gezag van de Bijbel''' is het goddelijke zeggenschap ervan. Gods woord heeft het voor het zeggen, meer dan het woord van mensen of geesten. Zelf dient de...') |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| (Een tussenliggende versie door dezelfde gebruiker niet weergegeven) | |||
Regel 7:
De erkenning van het gezag van de Schrift hangt samen met de opvatting van de ingeving der Schrift. Ofschoon alle Schrift door God is ingegeven en derhalve gezaghebbend is, zijn er theologen die menen dat slechts een déél van de Schrift is ingegeven of alleen de uitgedrukte gedáchte, niet de bewoording, is ingegeven. De oude theologische richting der ''Ethischen'' leerde niet: De Bijbel is Gods Woord, maar: Gods Woord is in de Bijbel. Het verschil is duidelijk. Is Gods Woord in de Bijbel, dan bevat deze niet alleen veel of weinig, dat niet Gods Woord is, maar dan moet ook de mens uitmaken, wat wèl en wat niet als Gods Woord moet worden erkend. En dan komt de mens, in plaats van onder het gezag van het Woord, boven het Woord te staan.
In de theologische kring der ''Modernen'' ([
De Schrift ontleend haar gezag aan haar goddelijke ingeving: aan de goddelijkheid van haar oorsprong en inhoud, en ''niet aan '''de Kerk'''''. Indien de Schrift haar gezag ontleende aan de Kerk, zou de Kerk boven het Woord Gods staan. Maar juist omgekeerd: De Schrift staat boven de Kerk, die steunt op het fundament van apostelen en profeten, Ef. 2 :20, en de Kerk kan slechts het gezag, dat de Schrift heeft, erkennen, en belijden, zoals zij dit ook van de vroegste tijden af gedaan heeft. De Heilige Schrift heeft door zichzelf gezag, en moet om zichzelf aangenomen en geloofd worden.
Regel 27:
== Bronnen ==
C. Lindeboom, ''Bijbelgids, of Handleiding tot het verkrijgen van Bijbelkennis'' (Middelburg: Stichting de Gihonbron, 2009; bewerking door J. Pluimers van de uitgave uit 1929), blz. 23-24. Hieruit is, onder toestemming, op 10 nov. 2012 tekst gebruikt.
[[Categorie:Bijbel]]
| |||