k
geen bewerkingssamenvatting
k (Kaart ingevoegd) |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 2:
'''<nowiki/>'voor Christus''''
Palestina behoorde tot de Romeinse provincie Syrië, bestuurd door een Romeinse legaat. Bestuurtechnisch gezien wat moeilijk gebied. Allerlei partijen bestreden elkaar om eigen doelstellingen te verwezenlijken. Zelfs het Joodse koningshuis van de Hasmoneeën/Makkabeeën was onderling verdeeld. Daarnaast waren er de Romeinse bestuurders, opstandige Galileeërs, farizeeërs, Sadduceeërs
'''-37''' Herodes de Grote, een Edomiet, zoon van Antipater, werd in het jaar 37 koning over Israël. Daarvoor was hij stadhouder van Galilea en gehoorzaamheid verschuldigd aan Hyrcanus (uit het Joodse koningshuis van de Hasmoneeën/Makkabeeën) die lange tijd over het volk van Israël regeerde. Na een vrij lange periode van verwarring en strijd (Hyrcanus werd zelfs door de Parthen gevangen weggevoerd, maar later vrij gelaten) zag Herodes kans (hij reisde daarvoor naar Rome) om de gunst van de Romeinen te verwerven. Hij belegerde van 40 tot 37 Jeruzalem en werd koning over Israel. Toen Hyrcanus 80 jaar oud was, liet Herodes hem doden. Bij zijn vrouw, Doris, had Herodes een zoon, Antipater. Hij huwde in dit jaar 37 met Mariamme, kleindochter van Hyrcanus, Jodin en afkomstig uit een Joods koningsgeslacht. Door haar toedoen werd haar zestienjarige broer Aristobulus III hogepriester. Er werden aan het hof van Herodes gemene spelletjes gespeeld, vooral door toedoen van een zus van Herodes, Salome. Hoewel Mariamme zijn lievelingsvrouw was, bleef men er op bedacht, dat zij gebruikt kon worden als pion van het Hasmonese koningshuis.
| |||