→Indeling
Regel 58:
* 1 profetisch boek (Opb.)
Het volgende schema van Clarence Larkin deelt de boeken in andere groepen in en vermeldt bij elk boek de vermoedelijke datum van ontstaan.
[[Bestand:Nieuwe Testament-Larkin.gif|centre|thumb|975x975px]]
== Ontstaan en canonvorming ==
Bij de aanvang van de christelijke kerk werd steeds uit het Oude Testament gelezen. Al spoedig ontstond de '''behoefte''' gegevens op '''schrift''' te stellen over leven, sterven, opstanding en leer van Jezus Christus. De arts Lucas beschreef ook de gebeurtenissen na de hemelvaart van de Heiland. Zijn boek Handelingen was in feite het vervolg op zijn biografisch geschrift, het evangelie naar Lukas. De apostolische brieven gingen onder de christenen circuleren.
'''Wanneer''' zijn de Nieuwtestamentische geschriften '''vervaardigd'''? Terwijl de boeken van het Oude Testament in een tijdsverloop van meer dan duizend jaar zijn vervaardigd, zijn de boeken van het Nieuwe Testament allemaal geschreven in de eerste eeuw van onze christelijke jaartelling, de meeste zeker in de 2e helft.
Wanneer is de canon, de lijst van gezaghebbende Nieuwtestamentische geschriften, vastgesteld? Hoewel de boeken van het Nieuwe Testament allen geschreven zijn in de eerste eeuw van onze jaartelling, is pas in de tweede helft van de 4de eeuw vastgesteld, dat als '''canon''' van het Nieuwe Testament zou gelden de verzameling van de 27 boeken zoals wij die kennen. Dat dit zo lang duurde, vond zijn oorzaak daarin, dat ten opzichte van sommige geschriften onzekerheid bestond. Onzekerheid bestond aangaande het goddelijk gezag van Hebreeën, Jakobus, Judas, 2 Petrus, 2 en 3 Johannes en de Openbaring van Johannes.
Aan het eind van de 2e eeuw werden alleen de evangeliën officieel gebruikt. Ireneüs en Tertullianus bevestigen dat in hun geschriften. Maar in diezelfde tijd waren de Handelingen en de 13 brieven van Paulus ook al aanvaard. Het boek Openbaring werd tegen het eind van de 3e eeuw alom aanvaard. De Hebreeënbrief wordt al in 95 na Chr. aangehaald door Clemens van Rome, maar pas tegen het eind van de 4e eeuw werd de brief overal geaccepteerd. Over 2 Petrus, 2 en 3 Johannes, Jakobus en Judas is lang geaarzeld maar ze werden wel overal in de gemeenten gebruikt. De kerkvergadering te Rome, 382, Hippo Regius, 393, en Carthago, 397, zetten een stempel op de in de Gemeente van Christus reeds algemeen geworden overtuiging dat al de 27 Nieuwtestamentische boeken als goddelijke Schriften moesten worden erkend. Op de Concilies van Laodicea (363 na Chr.) en Carthago (397 na Chr.) werd de Canon van het Nieuwe Testament vastgesteld zoals wij die nu kennen. De Canon werd dus niet van bovenaf opgelegd, maar ontstond als gevolg van de erkenning en het gebruik binnen de christelijke gemeente. Vooral aan de kerkvaders Origines (220) en Eusebius (340), is het te danken, dat men tot eenheid van gevoelen gekomen is.
De '''Griekse tekst''' werd grotendeels '''gestandariseerd''' in de 5e eeuw. Enkele manuscripten geven een oudere tekst weer.
Het NT is in duizenden '''manuscripten''' overgeleverd, dit in tegenstelling tot bijvoorbeeld de oude Griekse klassieken waarvan we zeer weinig exemplaren kennen. We hebben NT-ische teksten in het Grieks, Latijn, Syrisch, Egyptisch, Aramees en andere talen. In de geschriften van de kerkvaders vinden we vele '''citaten''' uit het NT.
De Evangeliën, naar de beschrijving van Mattheüs, Markus, Lukas en Johannes, en de Handelingen der Apostelen worden door geleerden 'de historische boeken' genoemd. Deze geschriften hebben, afgezien van de tijd van hun vervaardiging, de eerste plaats in het Nieuwe Testament gekregen, omdat zij in het licht stellen de vervulling van al de voorzeggingen van het Oude Testament, in de komst van de Heer Jezus Christus, en handelen over Zijn persoon en werk, en over het werk van Zijn apostelen tot grondlegging van Zijn gemeente. Zij omvatten de geschiedenis van de eerste 60 jaar na Christus’ geboorte.
Johannes beschrijft een aantal tekenen door de Heiland der wereld verricht en deelt dan mee:<blockquote>''Joh 20:31 maar deze zijn geschreven opdat u gelooft dat Jezus is de Christus, de Zoon van God, en opdat u gelovend het leven hebt in zijn naam. (TELOS)''</blockquote>''Zingt, zingt een nieuw gezang den Heere,<br>
Dien grooten God, die wondren deed;<br>
Zijn rechterhand, vol sterkte en eere.<br>
Zijn heilige arm wrocht heil na leed.<br>
Dat heil heeft God nu doen verkonden.<br>
Nu heeft Hij zijn gerechtigheid.<br>
Zoo vlekkeloos en ongeschonden.<br>
Voor 't heidendom ten toon gespreid.<br>
(naar Psalm 98)''
== Voetnoten ==
| |||