Jonadab

Jonadab is in de Bijbel de naam van twee mannen.

Naam. De Hebreeuwse naam is יונדב, Yawnadab, en betekent "Jahweh is welwillend". De eigennaam komt 7x voor in het Oude Testament. Het strongnummer is H3122.

Verwijzingen. Jonadab heet:

1. een neef van koning David. Hij was de zoon van Simea, een oudere broer van David. Als boezemvriend van Amnon lichtte hij deze over de beste wijze in, om zich van zijn halfzus Thamar te verzekeren, en sprak later met de grootste koelbloedigheid over de dood van zijn vriend. Hieruit blijkt, dat hij zelf zedeloos en zijn vriendschap geveinsd was;

2. de zoon van Rechab, op wiens vriendschap en goedkeuring Jehu grote prijs stelde.

2Kon 10:15  Hij ging vandaar verder en trof Jonadab aan, de zoon van Rechab, [die] hem tegemoet[kwam]. Hij groette hem en zei tegen hem: Is uw hart oprecht, zoals mijn hart [dat] ten opzichte van uw hart is? En Jonadab zei: [Dat] is het, ja, [dat] is het. [En Jehu zei]:Geef uw hand. Hij stak zijn hand uit en liet hem bij zich op de wagen klimmen. 2Kon 10:16  Hij zei: Ga met mij mee en zie mijn ijver voor de HEERE. Zo lieten zij hem op zijn strijdwagen rijden. (HSV)

Hij was van de uitroeiing van de Baälsdienst door deze vorst getuige. Hij werd als de stamvader, de stichter, het hoofd van de Rechabieten aangemerkt (Jer. 35), en schijnt wegens zijn reine zeden zeer geacht geweest te zijn.

Bron

P.J. Gouda Quint, Woordenboek des Bijbels, inzonderheid ten gebruike bij de Statenvertaling. Haarlem: De erven F. Bohn, 1866. Tekst van het lemma 'Jonadab' is onder wijziging verwerkt op 5 okt. 2022.