De munt (Mentha) is een geslacht van meerjarige planten uit de lipbloemenfamilie (Lamiaceae). Ze hebben sterk geurende stoffen (menthol) die gebruikt worden in diverse producten, bijvoorbeeld in snoep, thee en tandpasta. De munt is een van de heerlijkst geurende kruiden die in de Bijbel worden genoemd.

Watermunt

Er zijn meerdere soorten van deze plant. Vier ervan, onder andere de Watermunt, groeien in Israël in het wild[1].

In Bijbelse tijden werden de zaadkorrels van het tuingewas als specerij en voor de artsenijbereiding gebruikt[2]. In de Bijbel wordt de munt tweemaal genoemd, samen met andere planten als de wijnruit en de dille. Farizeeën, die meer oog en ijver hadden voor uitwendige vroomheid, gaven ook - boven de Wet uit - van de tuinkruid munt een tiende (Mat. 23:23; Luk. 11:42). De Heer Jezus zei tot hen:

Lu 11:42 Maar wee u, farizeeën, want u geeft tienden van de munt, de wijnruit en alle groente, en u gaat voorbij aan het oordeel en de liefde van God. Deze dingen nu zou men moeten doen en de andere niet nalaten. (TELOS)

Etymologie

De Hebreeuwse naam is nan'a of na'na. Het Griekse woord is ήδύομος, heduosmon en is oorspronkelijk de onzijdige vorm van het bijvoeglijk naamwoord heduosmos, 'zoet of aangenaam geurend, welriekend', dat niet in het Nieuwe Testament voorkomt. Het bijvoeglijk naamwoord is afgeleid van hedus, 'zoet; aangenaam' (vgl. hedeos, 'graag, gaarne') en osme, 'reuk, geur'.

Bronnen

Art. Munt (geslacht) op Wikipedia

Art. Munt (plant), BijbelAantekeningen.nl. Hiervan is, onder toestemming, enige tekst verwerkt op 11 maart 2016.

S.P. Dee en J. Schoneveld (red.), Encyclopedia van het Oude en Nieuwe Testament (Baarn: Bosch & Keuning N.V., 1979) s.v. Munt 

Voetnoot

  1. Zie https://he.wikipedia.org/wiki/%D7%A0%D7%A2%D7%A0%D7%A2. Geraadpleegd 6 mei 2020.
  2. S.P. Dee en J. Schoneveld (red.), Encyclopedia van het Oude en Nieuwe Testament (Baarn: Bosch & Keuning N.V., 1979) s.v. Munt