Offerfeest (Islam)

Uit Christipedia

Het Offerfeest, oftewel Eid al-Adha (Arabisch voor 'feest van het offer') is het belangrijkste feest binnen de islam. Het duurt drie dagen en wordt wereldwijd gevierd. Het middelpunt van de wereldwijde viering is in Mina, dicht bij Mekka[1], tijdens en ter afsluiting van de Islamitische bedevaart hadj.

Moslims wachten met schapen in het Amsterdamse abattoir (slachthuis) om ze ritueel te slachten op het Islamitisch offerfeest (foto 1986)

Offerfeest en Hadj. Het feest is een onderdeel van de jaarlijkse bedevaart Hadj. De pelgrims nemen deel aan een vijfdaags gebeuren dat een reeks rituelen omvat, die de zielen moeten reinigen van zonden en een besef van gelijkheid en broederschap onder de moslims moeten inboezemen[2].

De laatste drie dagen van de Hadj zijn voor het offerfeest. In 2018 namen meer dan 2 miljoen pelgrims deel aan het offerfeest in Saoedi-Arabië.

Tijd. Het driedaagse feest begint niet altijd op dezelfde datum van de Gregoriaanse kalender (die in Nederland en de meeste andere landen van de wereld gangbaar is), omdat moslims een andere kalender volgen, die gebaseerd is op de stand van de maan. In 2018 bijvoorbeeld begon het offerfeest 's avonds op 21 aug. 2018 en duurde tot 's avonds 25; in 2017 was het feest van 31 augustus tot 4 september.

Slachtoffers. Op het offerfeest worden een schaap, geit of rund geslacht. Het vlees wordt gedeeld met familie en armen.

Gedachtenis. Het feest wordt gevierd ter nagedachtenis aan Ibrahim (= Abraham), die bereid was zijn zoon te offeren in opdracht van God. Volgens de Koran bond Abraham zijn zoon ten offer op de berg Ararat in Arabië. God echter hield Abrahams hand tegen, spaarde de jongen en gaf een ram in diens plaats. De Koran noemt geen naam van de zoon, maar de meeste moslims nemen aan - in tegenstelling met de Bijbelse geschiedenis - dat Ibrahim zijn zoon Ismaïl (= Ismaël) offerde. Het feest benadrukt de bereidheid van de moslims om alles op te offeren voor Allah.

Beoordeling

Abraham offerde Izak, niet Ismaël. Op grond van de Heilige Schrift moeten wij de gedachte dat Abraham zijn zoon Ismaël offerde als een valsheid, een verdraaiing afwijzen. Abraham bracht zijn zoon ten offer op een van de bergen van het land Moria (Gen. 22:2), niet op de berg Ararat. De berg Ararat is in de Bijbel de plaats waar de ark van Noach na de zondvloed tot rust kwam.

Christenen hoeven geen offers van dieren te brengen, omdat één offer, het Lam van God, die Zichzelf ten offer gaf voor onze zonden, voldoende was om onze zonden te verzoenen en alle oudtestamentische offers vervulde. Christenen gedenken de zelfopoffering van de Heiland in de viering van het avondmaal.

Zij die de Heer Jezus als hun Heer en Heiland hebben aangenomen, worden vermaand om hun lichamen tot een offerande voor God te stellen: hun leden (mond, oog, hand, hoofd, arm, voet enz.) in Zijn dienst stellen en daarmee goede werken doen.
Ro 12:1 Ik vermaan u dan, broeders, door de ontfermingen van God, dat u uw lichamen stelt tot een levende offerande, heilig, voor God welbehaaglijk, dat is uw redelijke eredienst. (TELOS)

Voetnoot

  1. Ongeveer 5 km van Mekka verwijderd.
  2. Muslims celebrate Eid al-Adha as pilgrims conduct Hajj, nieuwsbericht op Aljazeera.com, 21 aug. 2018