Seba (zoon van Bichri)

Seba (= zeven) was een Benjaminiet die met ongunstig gevolg een opstand tegen David verwekte. Joab dwong de bewoners van de stad Abel-Beth-Maächa hem te doden.

Seba, zoon van Bichri, een Benjaminiet, "een man van het gebergte Efraïm" (2 Sam. 20:21), zocht na Absaloms dood door aanblazing van de ouden naijver tussen Efraïm en Juda (2 Sam. 19 : 41 vv), een nieuw en nog gevaarlijker oproer tegen koning David te bewerkstelligen. Daar Seba in de vesting Abel-Beth-Maächa vluchtte , en de stad door de vervolgers met storm word bedreigd, zo bewerkte een wijze burgeres van de stad, onder herinnering aan de wet (Deut. 20 : 10), dat zijn hoofd aan Joab werd uitgeleverd, waarbij het oproer een einde nam (2 Sam 20).

Bon

P.J. Gouda Quint, Woordenboek des Bijbels, inzonderheid ten gebruike bij de Statenvertaling. Haarlem: De erven F. Bohn, 1866. Enige tekst van het lemma 'Seba' is op 31 maart 2017 verwerkt.

H. Zeller, Bijbelsch Woordenboek voor het Christelijke volk. Tweede deel K - Z. ('s Gravenhage: M.J. Visser, 1872) s.v. Seba. De tekst van dit lemma is op 31 maart 2017 verwerkt.