Barmhartigheid: verschil tussen versies

De woorden barmhartigheid, erbarming en ontferming hebben een gemeenschappelijke oorsprong, te weten het woord '''''arm'''.'' In de vroegste tijden van de vorming of beschaving der talen die tot de Duitse stam behoren, heeft men de eerste helft van het Latijnse woord ''misericors'' vrij stijf en gebrekkig overgezet door 'arm'.

 

 

Het 'arm' is door samensmelting met het voorzetsel ''be'' in ''barm'' veranderd.

Christus is de belichaming van '''Gods barmhartigheid'''.<blockquote>''Romeinen 15:8 Want ik zeg, dat Christus een dienstknecht van de besnijdenis geworden is terwille van de waarheid van God, om de beloften van de vaderen te bevestigen,<br>Romeinen 15:9 en opdat de volken God verheerlijken wegens de barmhartigheid, zoals geschreven staat: ‘Daarom zal ik U belijden onder de volken en uw naam lofzingen’.''<br>(TELOS)</blockquote>De oude Latijnse vertaling (Vulgaat) heeft hier 'misericordiam', Statenvertaling, Herziene Statenvertaling, Telosvertaling en NBV hebben 'barmhartigheid'; NBG51, Naardense bijbel en Willibrord-95 hebben 'ontferming'; Willibrord-78 heeft 'erbarming'. Deze vertalingen drukken alle de praktische uitwerking van Gods gevoel voor de ellende en het lijden van de mensen uit.

 

In dit artikel is in januari 2011 tekst verwerkt uit: P. Weiland en G.N Landré , ''Woordenboek der Nederduitsche synonimen'' (1821), band 2, bladzijde 27.