Farao van de Uittocht: verschil tussen versies

'''''Wie was''''' '''''de farao van de uittocht?''''' Sinds bij archeologische opgravingen chronologieën, of fragmenten daarvan, van regerende vorsten uit het zeer verre verleden ontdekt werden, heeft men geprobeerd tot een goede synchronisatie van deze chronologieën te komen. Men wilde uiteraard daarmee zo tot een samenhangend geheel komen over een bepaalde periode in de geschiedenis binnen een zo groot mogelijk gebied. Een belangrijke rol bleef daarbij weggelegd voor de Egyptische chronologie. De wetenschap gaf aan deze chronologie haar volste vertrouwen. Het was bekend dat de Egyptische priester Manetho uit Sebennytos (Egyptische Delta) een geschiedenis van Egypte ('Aegyptiaca') in het Grieks beschreven had. Althans, die bekendheid verkreeg hij via fragmenten en verwijzingen later daarnaar o.a. door Flavius Josephus in zijn boek 'Tegen Apionem'. Ook Sextus Julius Africanus; Eusebius van Caesarea en George Syncellus (George de Monnik, ca 750 na Chr.) hebben op dezelfde wijze hierdoor ons meerdere kennis verschaft over de inhoud van Manetho’s boek. De lijst van Manetho is niet volledig bekend geworden. Het origineel van zijn geschiedenis is tot op heden nooit gevonden. Manetho leefde en schreef zijn boek tijdens het bewind van Ptolemeüs I in Egypte (323-282 v.Chr.). De laatstgenoemde farao’s in de gevonden fragmenten zijn de farao's uit de nadagen van de 18^e dynastie. Ook is bekend dat geschiedschrijvers in die tijd en later, alles in het werk stelden om tot eer van het eigen land een zo lang mogelijke chronologie op te stellen. Daarbij werden soms nevendynastieën na elkaar gezet, of halfgoden uit een nevelig verleden voor de voetlicht gehaald. Daartegenover heeft een belangrijk deel van de archeologische wereld, bij gebrek aan duidelijk archeologisch bewijs, Bijbelse informatie slechts voor kennisgeving aangenomen. David en Salomo bleven daardoor langgedurende lange tijd schimmige figuren uit een zeer ver leden.

Zou farao Ramses II de farao van de uittocht zijn, dan zouden deze verzwegen farao’s (of de vader van Ramses II, Seti I) de farao’s moeten zijn geweest van voor de uittocht en (voor een deel van hen) van de verdrukking. Dit terwijl de koningen van het tweestammenrijk en het tienstammenrijk enkele eeuwen laterna de uittocht duidelijk te maken hadden met de farao’s van de 18^e, de 22^e en 25^e dynastie. Koning Jehoram van het tienstammenrijk (ca 870 v.Chr.) werd geconfronteerd met farao's van de 22^e dynastie (Osorkon, Sjesjonk). Koning Hiskia van Juda regeerde gelijktijdig met de 25^e dynastie waartoe o.a. Tirhaka behoorde (2Koningen 19:8 en Christipedia-miraheze artikel: Chronologie: koningen van Israël en Juda). De periode, waarin beide dynastieën (22 en 25) na elkaar hun invloedsfeer probeerden uit te breiden richting Juda en het tienstammenrijk, besloeg ca 250 jaar (874-639). Deze belangrijke periode in de geschiedenis van Israël kan men geschiedkundig niet negeren. Duidelijk is in ieder geval dat, te beginnen met farao Echnaton, geen farao invloed heeft gehad.

'''''Conclusie''''' Ons antwoord op de vraag, wie de farao van de uittocht moet zijn geweest, is noodzakelijkerwijs mede gebaseerd op enkele stellingnames. (1) De in de Bijbel genoemde perioden zijn letterlijk te verstaan. (2) De Hyksosperiode van Egypte valt samen met de woestijnreis en de richterentijd van Israël. (3) De gedachte van Velikovsky dat de 19^e dynastie dezelfde is als de 26^e dynastie, is terecht. (4) Enkele artikelen over chronologie op Christipedia (miraheze) zijn gebaseerd op deze zelfde uitgangspunten en maken daarom deel uit van onze stellingnames. (5) Wat betreft de jaartelling, is gekozen voor het jaar 1902 als het jaar waarin God Zich openbaarde aan Abram te Ur.