Farao van de Uittocht: verschil tussen versies
k
geen bewerkingssamenvatting
kGeen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 1:
De '''farao van de Uittocht''' is de koning van Egypte die weigerde de Israëlieten, zijn Hebreeuwse slaven, uit zijn land te laten vertrekken, maar tenslotte, nadat Egypte door goddelijke plagen was geteisterd, toegaf. Niet lang daarna trachtte hij tevergeefs de verloren slaven terug te halen. Het is onzeker wie de farao is geweest. De Bijbel noemt zijn naam niet.
== Chronologische bronnen ==
Regel 125:
3. In het 9e jaar van zijn regering ondernam hij een veldtocht naar Kanaän om er zo'n 101.000 krijgsgevangenen te nemen voor slavenarbeid in Egypte, alsmede meer 1000 strijdwagens en meer 13.000 strijdwapens. Bij de uittocht had de Bijbelse farao veel strijdwagens en soldaten verloren in de Schelfzee. Egyptologen beschouwen de stèle die daarvan spreekt als overdrijving, propaganda. Maar we mogen aannemen dat Amenhotep II er iets mee wilde aantonen. Wellicht dat hij het verlies, dat hij geleden heeft bij de uittocht van de Hebreeuwse slaven, weer had goedgemaakt.
4. Amenhotep II werd niet opgevolgd door zijn oudste zoon, die voortijdig gestorven schijnt te zijn, maar door de tweede, Thoetmosis IV. De gevonden '[https://nl.wikipedia.org/wiki/Droomstele droomstele]', door Thoetmosis IVI geschreven, schijnt deze gebruikt te hebben om zijn koningschap tegenover het volk te rechtvaardigen: uit de goddelijke wereld werd hem gezeg dat hij de koning van Egypte zou zijn. Mogelijk is die oudste zoon omgekomen door de tiende en laatste plaag die God over Egypte bracht, de dood van de eerstgeborenen.<ref>[https://www.youtube.com/watch?v=d_3Plj2e7FY&t=35m37s Historical Evidence for the Exodus from Egypt (with Titus Kennedy)]. Youtube.com: Dr. Sean McDowell, 19 juli 2022. Gesprek met bijbels archeoloog Titus Kennedy. Vanaf 35 min. 37 sec. </ref><ref>Een andere mening is dat Thoetmosis IV zijn oudere broer vermoordde om zelf de macht over Egypte in handen te krijgen.</ref>
== Bronnen ==
| |||