Jonathan (zoon van Saul): verschil tussen versies

 

Jonathan werd door zijn heldendaden en innige vriendschap voor David beroemd.

'''Zijn heldendaden.''' Een eerste zorg van Saul, toen hij tot koning verheven werd, was de verdrijving van de [[Filistijnen]] uit zijn rijk, aan wie de Israëlieten zelfs schatplichtig waren geworden. Nadat Jonathan waarschijnlijk reeds in de ontzetting van Jabes in Gilead bewijzen van zijn dapperheid gegeven had, werd zijn naam vooral in de strijd tegen de Filistijnen beroemd. Alleen door zijn wapendrager vergezeld tastte hij een vijandelijke post aan, met het gelukkig gevolg, dat hij de bezetting afmaakte en zodanige schrik in het leger verwekte, dat het Saul niet moeilijk viel een algemene vlucht van de vijand te bewerken. Dankbaar erkende het volk de belangrijke dienst van de koningszoon, en greep weldra de gelegenheid graag aan, welke zich voordeed, om deze dankbaarheid te tonen. Onwetend had de jongemannen een koninklijk bevel, dat met bedreiging van doodstraf op overtreding uitgevaardigd was, te midden van de strijd geschonden; slechts aan de tussenkomst en de voorbede van het volk had hij het leven te danken. Ofschoon zijn verdere wapenfeiten ons niet bericht worden, twijfelen wij niet, of zij zijn nog velen geweest.