Jonathan (zoon van Saul): verschil tussen versies

'''Jonathan''' (= door Jahweh gegeven) was de oudste zoon van koning [[Saul]] van Israël. Hij werd de boezemvriend van David. Over zijn leven valt te lezen in [[Eerste boek van Samuël|1 Samuël]].

 

 

Jonathan was de oudste zoon van koning Saul en Ahinoam. Zijn broers waren Malchi-Sua en Abinadab, en zijn zussen Merab en Michal.

'''Zijn heldendaden.''' Een eerste zorg van Saul, toen hij tot koning verheven werd, was de verdrijving van de [[Filistijnen]] uit zijn rijk, aan wie de Israëlieten zelfs schatplichtig waren geworden. Nadat Jonathan waarschijnlijk reeds in de ontzetting van Jabes in Gilead bewijzen van zijn dapperheid gegeven had, werd zijn naam vooral in de strijd tegen de Filistijnen beroemd. Alleen door zijn wapendrager vergezeld tastte hij een vijandelijke post aan, met het gelukkig gevolg, dat hij de bezetting afmaakte en zodanige schrik in het leger verwekte, dat het Saul niet moeilijk viel een algemene vlucht van de vijand te bewerken. Dankbaar erkende het volk de belangrijke dienst van de koningszoon, en greep weldra de gelegenheid graag aan, welke zich voordeed, om deze dankbaarheid te tonen. Onwetend had de jongemannen een koninklijk bevel, dat met bedreiging van doodstraf op overtreding uitgevaardigd was, te midden van de strijd geschonden; slechts aan de tussenkomst en de voorbede van het volk had hij het leven te danken. Ofschoon zijn verdere wapenfeiten ons niet bericht worden, twijfelen wij niet, of zij zijn nog velen geweest.

 

 

'''Zijn dood en begrafenis.''' Jonathan stierf op het veld der eer de dood der helden, in een slag tegen de Filistijnen. Hierbij kwamen ook zijn vader Saul en zijn broers Abinadab en Malchisua om het leven. Jonathan liet slechts één zoon na, Mephiboseth genaamd. Zijn lijk werd door de burgers van [[Jabes]] van de muur te [[Beth-San|Bethsean]] afgenomen en begraven; later bracht David het over naar het graf van Kis, de vader van Saul.