Brontekst bekijken van Feest van de Eerstelingsgarve

[[Bestand:Anna Stanley.jpg|miniatuur|400x400px|''Meisje met schoven'', door Anna Stanley.]]
Het '''feest van de eerstelingsgarve''' is een [[Hoogtijden van de HEER|hoogtijd]] van [[God]] die Hij heeft ingesteld voor zijn volk [[Israël (volk)|Israël]] (Lev. 23:10v). Een garf of garve is een bos samengebonden graanhalmen, een schoof. Op een bepaalde dag na het begin van het feest der [[Ongezuurde Broden (feest)|Ongezuurde Broden]] moesten de Israëlieten door de dienst van een priester een schoof met eerstelingen (van de [[gersteoogst]]) als beweegoffer aan God, de Eigenaar van het land en de Gever van de oogst, aanbieden. Zie de volgende Schriftplaatsen: Lev. 23:9-16, 1 Cor. 15:20-23.

De Israëlieten ontvingen de inzetting tijdens de woestijnreis. De naleving begon bij de eerste oogst van het land [[Kanaän (land)|Kanaän]], na de intocht in dit land.

'''Hoogtijd van God.''' De hoogtijdag was een feest ''van God.''<blockquote>''Le 23:2 Spreek tot de kinderen Israëls, en zeg tot hen: De gezette hoogtijden des HEEREN, welke gijlieden uitroepen zult, zullen heilige samenroepingen zijn; deze zijn Mijn gezette hoogtijden. Le 23:4 Deze zijn de gezette hoogtijden des HEEREN, de heilige samenroepingen, welke gij uitroepen zult op hun gezetten tijd.'' (SV)</blockquote>'''Dag na sabbat.''' De eendaagse hoogtijd viel op de dag na de [[sabbat]] van het begin van Ongezuurde Broden. Het feest van de Eerstelingsgarve valt dus binnen de zevendaagse periode van het feest der Ongezuurde Broden.

'''Gerst.''' De graansoort die geoogst werd was [[gerst]]. Bij het werkenfeest dat 50 dagen later viel, ging het om de oogst van [[tarwe]].

'''Eérst het beweegoffer.''' Vóór deze dag van de eerstelingsgarve, dus voordat de eerstelingen van de oogst voor Gods aangezicht waren bewogen, mochten de Israëlieten van de nieuwe oogst geen brood, noch geroost koren, noch korrels van groene aren eten (Lev. 23:14).

'''Priester.''' De eerste garf (schoof) moest naar de priester worden gebracht.<blockquote>''Le 23:10 Spreek tot de kinderen Israëls, en zeg tot hen: Als gij in het land zult gekomen zijn, hetwelk Ik u geven zal, en gij zijn oogst zult inoogsten, dan zult gij een garf der eerstelingen van uw oogst tot den priester brengen.'' (SV)</blockquote>'''Beweging.''' Op de bepaalde dag - de dag na de sabbat, dus de eerste dag van de week - bewoog de priester de garf (schoof) van eerstelingen voor het aangezicht van de HEER.<blockquote>''Le 23:11 En hij zal die garf voor het aangezicht des HEEREN bewegen, opdat het voor u aangenaam zij; des anderen daags na den sabbat zal de priester die bewegen.'' (SV)</blockquote>'''Welgevallig.''' Dit [[beweegoffer]] maakte de Israeliet aangenaam voor God, 'opdat het voor u aangenaam zij'. Naar het Hebreeuws letterlijk: 'tot uw aangenaamheid (of: welgevalligheid)'.

'''Lam ten brandoffer.''' Op dezelfde dag moest een volkomen eenjarig lam ten brandoffer voor de HEER worden bereid. Het [[Hebreeuws]] duidt een mannelijk lam aan.<blockquote>''Le 23:12 Gij zult ook op den dag, als gij die garf bewegen zult, bereiden een volkomen lam, dat eenjarig is, ten brandoffer den HEERE;'' (SV)</blockquote>'''Spijsoffer.''' Behalve een lam ten brandoffer moest er ook een spijsoffer worden gebracht.<blockquote>''Le 23:13 En zijn spijsoffer twee tienden meelbloem, met olie gemengd, ten vuuroffer, den HEERE tot een liefelijken reuk; en zijn drankoffer van wijn, het vierde deel van een hin.'' (SV)</blockquote>Het spijsoffer bestond uit twee tienden meelbloem. Het dagelijks brandoffer werd gebracht met een spijsoffer van één tiende meelbloem. Nu moest een spijsoffer met een dubbele maat worden gebracht; de maat van de meelbloem was verdubbeld. 

'''Drankoffer.''' Behalve een lam ten brandoffer en een spijsoffer moest er ook een drankoffer van wijn worden gebracht.

'''Samenkomst.''' Op de hoogtijdag moest er ook een 'heilige samenroeping' (vergadering, samenkomst) wezen.<blockquote>''Le 23:2 Spreek tot de kinderen Israëls, en zeg tot hen: De gezette hoogtijden des HEEREN, welke gijlieden uitroepen zult, zullen heilige samenroepingen zijn; deze zijn Mijn gezette hoogtijden. Le 23:4 Deze zijn de gezette hoogtijden des HEEREN, de heilige samenroepingen, welke gij uitroepen zult op hun gezetten tijd.'' (SV)</blockquote>'''Hierna.''' Na de dag van de eerstelingsgarve brak een periode aan van zeven sabbatten (7 x 7 = 49 dagen), gevolgd door het feest der [[Wekenfeest|eerstelingen]] (Wekenfeest of Pinksterfeest) op de vijfstigste dag (Lev. 23:15v).

== Zinnebeeldige betekenis ==
Het feest van de eerstelingsgarve heeft een [[Zinnebeeld|zinnebeeldige]] betekenis. Op de morgen dat de eerstelingen als beweegoffer in de tempel werden gebracht - op de dag na de sabbat, dus de eerste dag van de week - waren vrouwen getuige van de opgestane Heer Jezus Christus. Hij is opgewekt uit de doden, als eersteling van hen die ontslapen zijn.<blockquote>''1Co 15:20 (Maar nu, Christus is opgewekt uit de doden, als eersteling van hen die ontslapen zijn. 1Co 15:21 Want waar de dood is door een mens, is ook de opstanding van de doden door een mens. 1Co 15:22 Want evenals in Adam allen sterven, zo zullen ook in Christus allen levend gemaakt worden. 1Co 15:23 Maar ieder in zijn eigen orde: Christus als eersteling, daarna die van Christus zijn, bij zijn komst.'' (TELOS)</blockquote>Met de eerstelingsgarve was het bloedig offer van een volkomen eenjarig mannelijk lam verbonden. Dit offerlam spreekt van de Heer Jezus, het lam Gods, de volmaakte mens. Het beweegoffer van de eerstelingsgarve is onlosmakelijk verbonden met het geslachte Lam. Ja, de opgestane Heer, de Eersteling uit de doden, is ''dezelfde'' die als Lam zich geofferd heeft aan God.

Het bijbehorend spijsoffer is een zinnebeeld van het volmaakte menselijke leven van de Heiland. Dit spijsoffer was met olie gemengd, dat spreekt van de zalving en leiding door de Heilige Geest. Het spijsoffer werd verbrand en zo een vuuroffer. Het offer van Christus werd blootgesteld aan de rechtvaardige eisen van God, voor wie geen zondaar kan bestaan.

Het vuuroffer bereidde God een liefelijke (rustgevende) reuk. God kon daarin met welgevallen rusten.

Het bijbehorende drankoffer was van wijn. De wijn spreekt van vreugde.

We leven in gemeenschap met de verrezen Heer, de eersteling uit de doden ('Eerstelingsgarve'), in een rein leven, waarin wij ons geestelijk voeden met het 'brood van het leven' ('[[Ongezuurde Broden (feest)|Ongezuurde Broden]]').

== Meer informatie ==
R. Been, ''De feesten des Heren in Israël,'' blz. 35-38.Apeldoorn: Medema, 1979. <nowiki>ISBN 90 6353 022 6</nowiki>. Aantal pagina's: 73.

Dato Steenhuis, ''Gods deel eerst - Christus de Eerste''. Bijbellezingen gehouden te Emmen, 11 november 2008. Te downloaden van GroeienInGeloof.in, pagina [http://www.groeieningeloof.nl/feesten-des-heren/ De feesten des Heren] 

Jb. Klein Haneveld, ''Gods feestkalender; profetische betekenis van de feesten van Israël,'' blz. 17-22''.'' Bodegraven: Stichting "Het Morgenrood", 1975. Aantal pagina's: 40.