→Voetnoten
Regel 9:
Grote '''voorbeelden''' waren voor hem de prediking van Spurgeon, de eenvoud van John Bunyan en het charisma van Billy Graham.
Men heeft Barkey Wolf 'ethisch, remonstrants en modern' genoemd, maar hij zegt van zichzelf: "Ik heb altijd een sterk '''methodistische''' inslag gehad"<ref>Aangehaald in
Tegenover veel kerkelijke 'beginselen' verdedigde hij een '''vrij''' '''standpunt'''. Ze behoren volgens B.W. tot de 'adiafora': zaken van minder belang, die geen aanleiding hoeven te geven tot een geschil. Ondanks ondanks stijl en loyaliteit neigde hij tot non-conformisme, met soms botsingen als gevolg. Zo was hij al vroeg liefhebber van ritmische gemeentezang, bloemen in de kerk en niet-alledaagse, bloemrijke beeldspraak in zijn verkondiging.
B.W. was '''oecumenisch''' georiënteerd en betrokken bij boven- en buitenkerkelijke activiteiten. Hij zocht naar ruimte voor de bevrijdende boodschap van Jezus Christus. Hij erkende slechts de éne kerk van Jezus Christus waarvoor hij zich inzette. Hij toonde een grote oecumenische interesse en hield dikwijls spreekbeurten buiten eigen kerkelijk kader. Iemand schreef in een memoriam: “Ik hoop dat vele mensen van hem dit leren: het koninkrijk van God is ruimer dan wij vaak denken.”<ref>Citaat van Go Verburg, gereformeerd predikant te Loenen aan de Vecht. Het in memoriam van Verburg is te lezen op:
B.W. was een erkend '''kanselredenaar''' en een productief en veelzijdig '''schrijver''', wiens werk veel gelezen werd. Hij was sterk gericht op een groot publiek en had zeer matige belangstelling voor meer theoretische theologische zaken.
| |||