Archelaüs: verschil tussen versies

{{Stamboom/eind}}Evenals de meeste zonen van Herodes genoot hij zijn opleiding te [[Rome]]. Bij het laatste testament van zijn vader werd hij diens voornaamste erfgenaam. Met de koningstitel worden hem de provincies [[Judea]], [[Samaria (landstreek)|Samaria]] en Idumea toegedeeld.▼

Toen Herodes ziek was geworden, spoorden twee populaire leraren, Judas en Matthias, hun leerlingen aan om de gouden adelaar van de ingang van de tempel te Jeruzalem te verwijderen. Een dergelijk beeld was tegen de wil van God. Op 13 maart 4 v.C. werden de leraren en hun leerlingen levend verbrand). Na de dood van Herodes in datzelfde jaar kreeg zijn opvolger Archelaüs te maken met een verbolgen menigte, die eerherstel van de martelaren van 13 maart eiste. De nieuwe vorst doodde echter ongeveer drieduizend joden tijdens de viering van Pascha.▼

Toen de rust was weergekeerd spoedde Archelaüs zich naar Rome om zich door keizer Augustus tot koning te laten kronen. Daar wilde hij het testament door keizer Augustus laten bekrachtigen en de koningswaardigheid ontvangen. Hoewel een gezantschap van 50 man der Joden tegen zijn opvolging protesteerde (vgl. Luc. 19, 12 vv.) bevestigde Augustus de beschikkingen van Herodes, maar onthield aan Archelaüs de koningstitel. In plaats van de titel van koning moest Archelaüs zich met de lagere titel van „ethnarch" (= viervorst) vergenoegen. De zoon van Herodes moest eerst laten zien, dat hij de koningstitel waard was.[[Bestand:Verdeling van Herodes Koninkrijk - Access Foundation.jpg|miniatuur|1024x1024px|Rood gearceerd is het gebied dat Archelaüs door zijn vader Herodes I de Grote kreeg toebedeeld.]]Tijdens Archelaüs' afwezigheid braken er opnieuw onlusten onder de Joden uit. De leiders waren een rover genaamd Judas, een koninklijke slaaf genaamd Simon, een herder genaamd Athronges en zijn broers. De Romeinse gouverneur van Syrië, Publius Quinctilius Varus, moest met Romeinse legioenen de soldaten van Archelaüs te hulp komen. Twee duizend mensen werden gekruisigd, maar niet alle leiders van de opstandelingen werden gevangen. Uiteindelijk kwam Archelaüs tot overeenstemming met één van de broers van Athronges.▼

Toen Archelaüs viervorst was geworden, waren Jozef, Maria en de jonge Jezus in [[Egypte]]. Daar zei een engel dat zij naar het land Israël moesten terugkeren. [[Jozef (vader van Jezus)|Jozef]], de vader van Jezus, was bang om terug te gaan naar het gebied dat door Herodes' zoon Archelaus geregeerd werd. Daarom besloot hij, op een aanwijzing van God, zich te vestigen in Galilea te vestigen (Mattheüs 2:22).<blockquote>''Mattheüs 2:19 Toen nu Herodes was gestorven, zie, een engel van de Heer verscheen in een droom aan Jozef in Egypte Mattheüs 2:20 en zei: Sta op, neem het kind en zijn moeder mee en ga naar het land Israel; want zij die het kind naar het leven stonden, zijn gestorven. Mattheüs 2:21 En hij stond op, nam het kind en zijn moeder mee en kwam in het land Israel. Mattheüs 2:22 Toen hij echter hoorde dat Archelaus koning over Judea was in de plaats van zijn vader Herodes, was hij bang daarheen te gaan; en toen hij een Goddelijke aanwijzing in een droom ontvangen had, vertrok hij naar de streken van Galilea, Mattheüs 2:23 en kwam en woonde in een stad, Nazareth geheten; opdat vervuld werd wat gesproken is door de profeten dat Hij Nazoreeer zou worden genoemd.'' (TELOS)</blockquote>Dat Archelaüs in Matth. 2:22 „koning" genoemd wordt moet worden opgevat in de bredere zin van regent of vorst.▼

Zijn regering was tyranniek, en in zijn privéleven gaf hij vooral aanstoot door zijn huwelijk met Glaphyra, de weduwe van zijn halfbroer Alexander. Haar eigen (tweede) man was nog in leven en Archelaüs' vrouw ook.▼

Nadat men meer dan 9 jaren zijn heerschappij had geduld, bracht een gezantschap van de Joodse adel bij keizer Augustus bezwaren tegen hem in, tengevolge waarvan hij in 6 na Chr. van de troon vervallen werd verklaard en naar Vienna in Gallië (het huidige Vienne in Frankrijk) verbannen, alwaar hij stierf.▼