Babylon: verschil tussen versies

De naam Babel betekent in het Hebreeuws 'verwarring'. De naam is ontleend aan de spraakverwarring die God teweegbracht toen de mensheid - nog één volk en één van spraak - een stad en een hoge toren bouwde en zich een naam wilde maken, om te voorkomen dat men over de hele aarde verstrooid zou raken, hoewel God Noach en de zijnen bevolen had de aarde te vervullen.<blockquote>''Ge 11:4 En zij zeiden: Kom, laten wij voor ons een stad bouwen, en een toren waarvan de top in de hemel reikt, en laten we voor ons een naam maken, anders worden wij over heel de aarde verspreid! Ge 11:5 Toen daalde de HEERE neer om de stad en de toren te zien die de mensenkinderen aan het bouwen waren, Ge 11:6 en de HEERE zei: Zie, zij vormen één volk en hebben allen één taal. Dit is het begin van wat zij gaan doen, en nu zal niets van wat zij zich voornemen te doen, voor hen onmogelijk zijn. Ge 11:7 Kom, laten Wij neerdalen en laten Wij hun taal daar verwarren, zodat zij geen van allen elkaars taal zullen begrijpen. Ge 11:8 Zo verspreidde de HEERE hen vandaar over heel de aarde, en zij hielden op met het bouwen van de stad. Ge 11:9 Daarom gaf men haar de naam Babel; want daar verwarde de HEERE de taal van heel de aarde, en vandaar verspreidde de HEERE hen over heel de aarde.'' (HSV)</blockquote>De oude Griekse vertaling van het Oude Testament (Septuagint) vertaalt het Hebreeuwse woord Babel door een Grieks woord voor “verwarring”. De Joodse geschiedschrijver Flavius Josephus merkt op dat de Hebreeën verwarring “Babel” noemen<ref name=":0">Aldus John Gill bij Gen. 11:9</ref>. Misschien is de naam ‘Babel’ gegeven door de zonen van Heber<ref name=":0" />, de vader van de Hebreeën of Israëlieten. 

'''Petrus.''' De apostel [[Petrus]] noemt Babylon in zijn [[Eerste brief van Petrus|eerste brief]]: <blockquote>''1 Pe 5:12 Door Silvanus, die naar ik meen voor u een trouwe broeder is, heb ik in het kort geschreven om u te vermanen en te betuigen, dat dit de ware genade van God is waarin u moet staan. 1Pe 5:13 U groet de medeuitverkorene in <u>Babylon</u>, en mijn zoon Markus.'' (TELOS)</blockquote>Sommige uitlegger menen dat in dit vers sprake is van de letterlijke stad Babylon, waar ten tijde van Petrus veel joden woonden<ref>''Easton's Revised Bible Dictionary'' s.v. Babylon</ref>. Andere uitleggers zien er een codewoord of figuurlijke aanduiding voor Rome in, de hoofdstad van het Romeinse rijk., „Deen verstaan door „de medeuitverkorene" is de gemeente aldaar<ref>''Christelijke Encyclopaedie voor het Nederlandsche Volk'' (Kampen: Kok, 1925-1931) s.v. Babylon.

'''Openbaring van Johannes'''. In het laatste bijbelboekBijbelboek, de [[Openbaring van Johannes]], komt een stad genaamd Babylon voor. Zie hieronder de paragraaf ''Apocalyptische Babylon.''

In het laatste bijbelboek [[Openbaring van Johannes]] komt een grote, sterke en weelderige stad voor genaamd Babylon. Zij wordt eerst afgeschilderd als een hoer. Ze wordt genoemd in Openb. 14: 8; 16: 19; 17 : 5;  18 : 2, 10, 21. Zij is een religieuze, politieke en economische macht. Haar grote zonden zijn (1) haar hoererij, waarmee zij de aarde heeft verdorven en (2) de moord op Gods slaven. <blockquote>''Opb 19:2 Want waarachtig en rechtvaardig zijn zijn oordelen, want Hij heeft de grote hoer geoordeeld, die de aarde heeft verdorven met haar hoererij, en Hij heeft het bloed van zijn slaven van haar hand gewroken. (TELOS)''</blockquote>