Besnijdenis: verschil tussen versies

De besnijdenis werd door God ingesteld in Gen. 17, in verband met de bevestiging van het verbond, de herhaalde belofte van talrijk nageslacht en de naamsverandering van Abram. De besnijdenis is het teken van het verbond tussen God en Abraham en diens nageslacht (via Izak). Een besneden man heeft Gods verbond in zijn vlees (Gen. 17:13).<blockquote>''Ge 17:10 Dit is Mijn verbond dat u moet houden tussen Mij en u en uw nageslacht na u: al wie mannelijk is bij u moet besneden worden. Ge 17:11 U moet het vlees van uw voorhuid laten besnijden en [dat] zal een teken zijn van het verbond tussen Mij en u. Ge 17:12 Elk kind bij u van acht dagen [oud], al wie mannelijk is, moet besneden worden, [al] uw generaties door: degene die in [uw] huis geboren is én degene die van enige vreemdeling voor geld gekocht is, die niet tot uw nageslacht behoort. Ge 17:13 Degene die in uw huis geboren is én degene die met uw geld gekocht is, moeten zeker besneden worden. Zo zal Mijn verbond in uw vlees tot een eeuwig verbond zijn. Ge 17:14 Maar hij die mannelijk [en] onbesneden is, van wie het vlees van zijn voorhuid niet besneden wordt, die persoon moet van zijn volksgenoten worden afgesneden; hij heeft Mijn verbond verbroken.'' (HSV)</blockquote>De besnijdenis is niet een exclusief en specifiek Joods gebruik. Het kwam ook al in de oudheid '''bij andere volkeren''' voor, bijvoorbeeld bij de Egptenaren, Midianieten, Ammonieten en Edomieten (die echter in de 2^e eeuw voor Christus met deze gewoonte gebroken hebben). En verder bij de Moabieten, de Phoenicièrs en de Arabieren. Bij de Arabieren is zeker sprake van besnijdenis na het optreden van Mohammed, stichter van het godsdienstig-sociaal stelsel de [http://www.christipedia.nl/] [[Islam]]. Evenals bij de Joden worden alle moslimjongens besneden.