Bijbelse geschiedenis van het Oude Testament (bekijk bron)
Versie van 14 okt 2022 20:41
, 1 jaar geleden→Van Juda in Babel tot de geboorte van Christus
Regel 439:
'''627 v.C.''' In het 13e jaar van Josia's regeerperiode geschiedt het woord van God tot '''[[Jeremia (profeet)|Jeremia]]''' (Jer. 25:3). Hij wordt tot zijn profetisch ambt geroepen toen hij nog zeer jong was, Jer. 1:1v. Het was hem, de zachtmoedige, gevoelige man voorbehouden om de strafgerichten over Juda aan te kondigen niet alleen, maar straks ook te zien voltrekken. Hij profeteert in Juda en wel tijdens de regering van Josia, Jojakim en Zedekia, vóór en tijdens de val van [[Jeruzalem]]. Bij zijn roeping ziet hij twee gezichten: de amandelroede en de ziedende pot, Jer. 1:11-19.
'''609 v.C.''' Josia mengt zich ongeroepen in de strijd van Farao Necho, van Egypte, tegen de koning van Assyrië, wordt verslagen en sneuvelt
'''609-586.''' '''Juda's laatste vier koningen.''' Onder de laatste vier koningen, namelijk Joahaz, Jojakim, Jojachin en Zedekia, gaat Juda met rasse schreden zijn ondergang tegemoet. Tijdens de regering van Josia was nog een naglans aanschouwd van de heerlijkheid van Davids huis en Sions tempel, maar de reformatie door deze vrome koning met zoveel beslistheid doorgevoerd, had het hart van zijn volk niet aangegrepen. Na zijn dood werkt het proces der ongerechtigheid onrustbarend door, en de toorn van Jahweh is niet meer af te wenden. Vorsten, priesters en het volk doen niet onder in goddeloosheden voor het tienstammenrijk, dat zich door zijn zonde ten verderve had gevoerd. Niet alleen wordt de dienst Gods verzaakt, maar zij verontreinigen zelfs het huis van Jahweh en down naar al de gruwelen der heidenen.
'''Joahaz''', de tweede zoon van Josia, regeert 3 maanden, wordt door Necho gevangen, en sterft in [[Egypte]].▼
Aan de stem der waarschuwing heeft God het echter tot het laatste toe niet laten ontbreken. Vooral Jeremia en ook Ezechiël treden als getrouwe getuigen onder het volk op. <blockquote>''„Maar zij spotten met de boden Gods, en verachtten zijn woorden; zij verleidden zichzelf tegen zijn profeten, totdat de grimmigheid des Heren tegen zijn volk opging, dat er geen helen aan was"'' (2 Kron. 36 : 14—16, CP<ref>Hertaling of vertaling door Christipedia, uitgaande van de Statenvertaling. </ref>).</blockquote>Op het donkerst is het beeld gekleurd, dat deze profeten van het volk tekenen. Zóver heeft Jahweh zich met zijn gunst teruggetrokken, dat Hij zijn knechten verbiedt voor het volk te bidden, en getuigt, dat Zijn ziel tot dit volk niet wezen zal, ook al stonden Mozes en Samuël voor zijn aangezicht (Jer. 7 :16; 15 : 1). Er is letterlijk geen zonde, waaraan ze zich niet hebben schuldig gemaakt. Ze gaan van boosheid tot boosheid, maar Jahweh kennen zij niet (Jer. 9 : 3). En daarbij is alle besef van waarachtige godsvrucht zozeer afgestompt, dat zij in zelfverblinding, onder het geroep van „de tempel van de Heer, de tempel van de Heer, de tempel van de Heer zijn deze!" zich inbeelden het oordeel te zullen ontkomen, omdat zij het heiligdom van God in hun midden hebben. Daarom worden door Jeremia en Ezechiël niet alleen de woorden der vroegere profeten herhaald en weer ingescherpt, maar het snel naderend oordeel in nog veel duidelijker trekken voor de ogen geschilderd.
'''[[Jojakim (koning van Juda)|Jojakim]]''', Josia’s oudste zoon, door farao Necho koning gemaakt, regeert 11 jaar (609-598 v.Chr.). Egypte en de daaraan schatplichtige landen worden onderworpen door Babel.▼
▲'''
In het begin van het koninkrijk van Jojakim geschiedt het woord van de HEERE tot de profeet Jeremia (Jer. 26:1v). En in het 4e jaar van Jojakim, dat is het 1e jaar van de Babylonische koning Nebukadnezar (605 v.C<ref>Dit jaartal wordt genoemd in Encyclopedie van de Bijbel (Lion Publishing 1978-1980, Kok Voorhoeve), s.v. Nebukadnezar </ref>), geschiedt het woord van Jhwh tot Jeremia (Jer. 25:1). Dit gebeurde in het 23e jaar van Jeremia's profetische arbeid (Jer. 25:3). God voorzegt de verbanning en verwoesting van Juda, de zeventigjarige onderhorigheid aan de koning van Babel en de ondergang van het rijk van Babel.<blockquote>''Jer 25:8 Daarom, zo zegt de HEERE der heirscharen: Omdat gij Mijn woorden niet hebt gehoord; Jer 25:9 Ziet, Ik zal zenden, en nemen alle geslachten van het noorden, spreekt de HEERE; en tot Nebukadnezar, den koning van Babel, Mijn knecht; en zal ze brengen over dit land, en over de inwoners van hetzelve, en over al deze volken rondom; en Ik zal ze verbannen, en zal ze stellen tot een ontzetting, en tot een aanfluiting, en tot eeuwige woestheden. Jer 25:10 En Ik zal van hen doen vergaan de stem der vrolijkheid en de stem der vreugde, de stem des bruidegoms en de stem der bruid, het geluid der molens en het licht der lamp. Jer 25:11 En dit ganse land zal worden tot een woestheid, tot een ontzetting; en deze volken zullen den koning van Babel dienen zeventig jaren. Jer 25:12 Maar het zal geschieden, als de zeventig jaren vervuld zijn, [dan] zal Ik over den koning van Babel, en over dat volk, spreekt de HEERE, hun ongerechtigheid bezoeken, mitsgaders over het land der Chaldeen, en zal dat stellen tot eeuwige verwoestingen. (SV)''</blockquote>In het 4e jaar van Jojakim gaf God aan Jeremia bevel om de woorden die Hij gesproken had te schrijven in een rol (Jer. 36:1-3). De rol wordt aan Jojakim voorgelezen. Deze laat de rol verbranden en geeft bevel om de schrijver Baruch en de profeet Jeremia te vangen (Jer. 36:26). God had ze echter verborgen (Jer. 36:26).▼
Na de dood van Josia maakt het volk zijn tweede zoon, Joahaz, tot koning. Hij wordt opzettelijk gezalfd, waarschijnlijk om te meer te doen uitkomen, dat hij de begeerde was, met voorbijgang van Josia's oudste zoon Eljakim (de latere koning Jojakim) die, ongetwijfeld om zijn Egyptisch-gezinde gevoelens, niet was bemind. Joahaz, die blijkbaar dezelfde politiek volgde tegenover Egypte als zijn vader, kon zich maar korte tijd op de troon handhaven. Na drie maanden liet Necho hem te Ribla binden, toen Joahaz hem bezocht, en hem naar Egypte voeren, waar hij gestorven is (Jer. 22 : 10—12).
Jojakim, na 3 jaar Babel te hebben gediend, komt in opstand tegen Nebukadnezar, wordt gevangen, maar onder belofte van onderwerping weer vrijgelaten. De eerste wegvoering vind plaats, waarbij ook Daniël en de drie jongelingen zijn (606<ref>Dit jaartal wordt genoemd in C. Lindeboom, ''Bijbelgids, of Handleiding tot het verkrijgen van Bijbelkennis''. Middelburg: Stichting de Gihonbron, 2009. Bewerking van de uitgave uit 1929, door J. Pluimers.</ref>). Daarna regeert Jojakim nog een aantal jaren en sterft.▼
▲'''[[
'''[[Jojachin]]''', zijn zoon, regeert 3 maanden, en wordt dan gevangen genomen door [[Nebukadnezar]]. De tweede wegvoering, waarbij ook [[Ezechiël (bijbelboek)|Ezechiël]] wordt weggevoerd (598).▼
Jojakim heette eigenlijk Eljakim, maar Necho geeft hem de naam Jojakim, en let het land een boete op van honderd talenten zilver en een talent goud. Jojakim maakt zich gehaat door zijn baatzuchtig wanbestuur. Hij betaalt de opgelegde schatting niet uit het goed van paleis of tempel, maar deed ze opbrengen door zware belastingen onder zijn volk. Hij laat zijn paleis verfraaien, maar zonder arbeidsloon te geven aan zijn knechten, en in rechtszaken behartigt hij de belangen van de ellendigen niet (Jer. 32 : 13—17). De vermaningen van de profeten slaat hij in de wind.
'''[[Zedekia (koning van Juda)|Zedekia]]''', een jongere zoon van Josia, regeert 11 jaar. Tegen Jeremia’s waarschuwing in rebelleert hij, verwachtende hulp van Egypte. In het 9e jaar van Zekedia, in de 10e maand, komt Nebukadezar en zijn leger tegen [[Jeruzalem]] en zij belegerden haar (Jer. 39:1). Het beleg duurt 1½ jaar. Jeremia’s waarschuwing; de profeet wordt in de kuil geworpen, maar door Ebed-melech gered. Het woord van de HEER geschiedt tot Jeremia in het gevangenhuis en belooft aan Ebed-Melech, die op God had vertrouwd (Jer. 39:18), behoudenis bij de aanstaande val van Jeruzalem (Jer. 39:15v).▼
In het begin van het koninkrijk van Jojakim geschiedt het woord van de HEERE tot de profeet Jeremia (Jer. 26:1v).
In het 11e jaar van Zedekia, in de 4e maand, op de 9e van de maand, wordt de stadsmuur doorgebroken (Jer. 39:2). Jeruzalem wordt ingenomen en verwoest, de muren worden afgebroken, de [[tempel]] verbrand.▼
'''606.''' In het 4e jaar van Jojakim geeft God aan Jeremia bevel om de woorden die Hij sinds Josia gesproken heeft, op te schrijven in een boekrol (Jer. 36:1-3).
Zedekia vlucht, maar wordt bij Jericho opgepakt. Hij wordt naar Nebukadnezar in Ribla, in het land van Hamath, gebracht (Jer. 39:5). Zedekia’s zonen worden voor zijn ogen geslacht, ook alle edelen van Juda wordt afgeslacht (Jer. 39:6). Daarna wordt Zedekia zelf blind gemaakt en naar Babel gevoerd. De derde wegvoering (588 v.Chr.). De armste mensen worden in het land achtergelaten (Jer. 39:10).▼
'''605.''' '''Nebukadnezar''' wordt koning van Babel<ref>Dit jaartal wordt genoemd in Encyclopedie van de Bijbel (Lion Publishing 1978-1980, Kok Voorhoeve), s.v. Nebukadnezar </ref>. Hij regeert tot 562 v.C.
▲
'''Jojakim verbrandt Jeremia's boekrol.''' In het vijfde jaar van zijn regering worden aan Jojakim de profetieën van Jeremia voorgelezen, die deze door Baruch heeft doen optekenen. Na ze aangehoord te hebben versnijdt de koning de rol met eigen hand en werpt de stukken in het haardvuur van zijn winterhuis, waarin hij is gezeten (Jer. 36 : 22—24). Om de wraak van deze koning te ontkomen, moeten Jeremia en Baruch zich, op raad van de vorsten, verbergen.
'''Uria gedood.''' Een andere profeet, Uria, die evenals Jeremia de dreiging van Jahweh heeft verkondigd, indien Jojakim zich niet bekeerde, moet naar Egypte vluchten, doch hij wordt achterhaald en gedood (Jer. 26 : 20—23).
▲'''Eerste wegvoering.''' Jojakim, na 3 jaar Babel te hebben gediend, komt in opstand tegen Nebukadnezar, wordt gevangen, maar onder belofte van onderwerping weer vrijgelaten. De eerste wegvoering vind plaats, waarbij ook Daniël en de drie jongelingen zijn
▲'''598.''' '''[[Jojachin]]''',
'''597.''' '''[[Zedekia]]''', een jongere zoon van Josia, regeert 11 jaar. Tegen Jeremia’s waarschuwing in rebelleert hij, verwachtende hulp van Egypte.
'''593.''' Ezechiël treedt, sedert het vijfde jaar van Zedekia, op als getrouwe getuige onder het volk.
▲'''
▲'''586.''' In het 11e jaar van Zedekia, in de 4e maand, op de 9e van de maand, wordt de stadsmuur doorgebroken (Jer. 39:2). Jeruzalem wordt ingenomen en verwoest, de muren worden afgebroken, de [[tempel]] verbrand.
▲Zedekia vlucht, maar wordt bij Jericho opgepakt. Hij wordt naar Nebukadnezar in Ribla, in het land van Hamath, gebracht (Jer. 39:5). Zedekia’s zonen worden voor zijn ogen geslacht, ook alle edelen van Juda wordt afgeslacht (Jer. 39:6). Daarna wordt Zedekia zelf blind gemaakt en naar Babel gevoerd. De derde wegvoering
Op bevel van Nebukadnezar wordt de profeet Jeremia gespaard en in vrijheid gesteld (Jer. 39:11v).
Regel 464 ⟶ 486:
De tijd van Juda's ballingschap in Babel tot de geboorte van onze Heer Jezus Christus beslaat, bij benadering, de jaren 3412 - 4000 na Adam, ofwel 588 – 1 v.Chr.
Deze periode kan worden onderverdeeld in
# Juda te Babel
# De terugeer der Joden, ca. 530 v.Chr.
| |||