Bijbelse geschiedenis van het Oude Testament: verschil tussen versies

III. Van Mozes tot Christus, 2513 – 4000 na Adam, ofwel 1487 vóór Chr. – 0.

 

Dit tijdperk is van 1 – 2083 jaar na de schepping van Adam, ofwel 4000 – 1917 vóór Chr. Grofweg 2000 jaar.

 

Na Abrahams roeping, Gen. 12, trekt Terah, als het hoofd van het geslacht mee op naar Ur, Gen. 11:31. Te Haran sterft Terah. Nahor blijft daar, Gen. 22 :20-24. Abraham en Lot trekken weg.

 

Dit tijdperk betreft bij benadering de jaren 2083 –2512 na Adam, of 1917 –1488 v.Chr. Vanaf nu is de Godsopenbaring bijzonder gericht op Abraham en zijn geslacht, aan wie de belofte, aan Eva gegeven, wordt overgedragen. In het afgezonderd geslacht wordt voor álle geslachten de zegen bereid in het zaad van de vrouw (Gen. 22 :18, Gal. 3 :8,16.) De beperking tot Abrahams geslacht krijgt haar beslag, zodra dat geslacht bij de Sinaï als het volk van God zal georganiseerd zijn, de Wet des Verbonds ontvangen zal hebben en straks in een eigen land afgezonderd van alle volken zal wonen. De beperking zal een einde nemen met en plaats met en plaats maken voor de uitstorting van de Heilige Geest “over alle vlees”.

 

Van c. 2473–2512 na Adam (c. 1527–1488 v.C.) is Mozes in Midian. Terwijl Mozes in Midian woont, wordt in Egypte de druk op het volk Israël verzwaard. Vlak voor de verlossing roept Israël tot de Heere; God hoort, Hij gedenkt aan Zijn Verbond met Abraham, Izaäk en Jakob.

 

De tijd van Mozes tot Christus is de bedeling van de Wet. God verbindt zich aan één volk, dat hij een eigen land schenkt en waarover God Zelf als Koning regeert.

 

'''Hizkia''' van Juda regeert na Israëls ondergang nog 23 jaar. Hij is een reformatiekoning: de hoogten worden weggebroken, de tempel hersteld, het Pascha gevierd. Jeruzalem wordt door Assyriërs belegerd; het vijandelijke leger wordt door een engel des Heeren gedood. Hizkia’s ziekte en levensverlenging; zijn zondige daad tegenover de gezanten van Babel.

 

'''698 — 642 v.C'''. '''Manasse''', de zoon van Hizkia, koning over Juda. Hij regeert 55 jaar. 2 Kon. 21:1-18 ; 2 Kron. 33:1-20. De 40 eerste regeringsjaren van Manasse waren zeer slecht, 2 Kon. 21:1-6; 2 Kron. 33:1-10; Ez. 4:5-6; Jer. 15:4.

 

'''658 v.C.''' Wegvoering van Manasse naar Babel, 2 Kron. 33:11. Manasse komt in de kerker tot bekering, keert terug naar Jeruzalem en regeert beter, 2 Kron. 33:12-17. In de apocriefe boeken vindt men [[Het gebed van Manasse]], dat lezenswaard is.

 

'''642 v.C.''' Manasse sterft.

 

'''Eerste wegvoering.''' Jojakim, na 3 jaar Babel te hebben gediend, komt in opstand tegen Nebukadnezar, wordt gevangen, maar onder belofte van onderwerping weer vrijgelaten. De eerste wegvoering vind plaats, waarbij ook Daniël en de drie jongelingen zijn. Daarna regeert Jojakim nog een jaar of zeven en sterft.

 

'''598.''' '''[[Jojachin]]''', de zoon van Jojakim, regeert 3 maanden, en wordt dan gevangen genomen door [[Nebukadnezar]]. De tweede wegvoering, waarbij ook [[Ezechiël]] wordt weggevoerd (598).

 

'''593.''' Ezechiël treedt, sedert het vijfde jaar van Zedekia, op als getrouwe getuige onder het volk.

 

 

'''586.''' In het 11e jaar van Zedekia, in de 4e maand, op de 9e van de maand, wordt de stadsmuur doorgebroken (Jer. 39:2). Jeruzalem wordt ingenomen en verwoest, de muren worden afgebroken, de [[tempel]] verbrand.