k
geen bewerkingssamenvatting
kGeen bewerkingssamenvatting |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 1:
Het '''brandoffer''' is één van de soorten [[Offer|offers]] in de offerdienst van Israël. Het staat hierin op de voorgrond. In [[Leviticus]] wordt het als eerste genoemd. Het is een vrijwillig dan wel verplicht bloedig offer, tot een liefelijke reuk voor God. Het moest bestaan uit een dier van vee of gevogelte (duif). Het brandoffer verwijst naar het offer van Jezus Christus, die zich offerde tot een Gode welriekende reuk.
'''Voorbeeld'''. Een illustratief geval is het offer dat Aäron bracht in Lev. 9:<blockquote>''Le 9:12 Daarna slachtte hij het brandoffer, en de zonen van Aäron reikten hem het bloed aan, en hij sprenkelde het rondom op het altaar. Le 9:13 Ook reikten zij hem het brandoffer aan, in stukken gedeeld, met de kop, en hij liet het in rook opgaan op het altaar. Le 9:14 Hij waste de ingewanden en de poten, en liet ze in rook opgaan op het brandoffer, op het altaar.'' (HSV)</blockquote>
== Woorden ==
Het Hebreeuwse woord 'olah', vertaald door 'brandoffer', betekent letterlijk 'opgaand offer', 'opgangsgave' of 'opgangsoffer'. Het drukt de gedachte uit dat de gave in vlammen en rook - met een welriekende reuk - opgaat, opstijgt tot God. Vergelijk:<blockquote>''Le 1:13 ... en de priester zal dat alles offeren en aansteken op het altaar; het is een brandoffer'' (lett. 'opgaand offer'), ''een vuuroffer, tot een liefelijken reuk den HEERE.'' (SV)</blockquote>In Joodse geschriften wordt de term 'opgaand offer' gebezigd. De Naardense bijbelvertaling, die tamelijk letterlijk vertaalt, heeft 'opgangsgave'.
Het Griekse woord in het Nieuwe Testament is ολοκαυτωμα, holo<u>kau</u>toma = brandoffer; een offerdier waarvan het geheel (en niet als bij andere offers alleen delen) verbrand werd. Het Strongnummer is 3646. Het enkelvoud is een afleiding van een samenstelling van het bijvoeglijk naamwoord ολος, <u>ho</u>los = alles, geheel, helemaal, volledig (Strongnummer 3650), en het werkwoord καιω, <u>kai</u>o = (1) in brand steken, (2) verbranden, door vuur vergaan (Strongnummer 2545).
| |||