Brief aan Filémon: verschil tussen versies

68 bytes verwijderd ,  9 maanden geleden
k
geen bewerkingssamenvatting
kGeen bewerkingssamenvatting
kGeen bewerkingssamenvatting
 
Regel 1:
De '''brief van Paulus aan Filémon''' is een brief opgenomen in het [[Nieuwe Testament]], het tweede deel van de Bijbel. 
 
De brief aan Filemon is de kortste bewaard gebleven brief van de apostel [[Paulus]]. Gezien het karakter van de brief kan men het persoonlijke correspondentie van Paulus noemen. De apostel verzoekt dat [[Filémon (persoon)|Filémon]] zijndiens eerder gevluchte slaaf Onésimus zal ontvangen en als een broeder in de Heer aannemen. 
 
== Schrijver(s) en omstandigheid ==
Regel 14:
 
== Adressanten ==
Paulus gaf de brief mee aan Onésimus, die tot geloof was gekomen en een gevluchte slaaf van de reeds gelovige Filemon was. De brief is van zeer persoonlijke inhoud en geadresseerd aan Filemon en enkeletwee anderen ([[Apfia]], [[Archippus]]) en de gemeente in zijn huis (vers 2) te [[Kolosse]], in het zuidwesten van het huidige Turkije.
[[Bestand:Paulus derde zendingsreis-Access Foundation.jpg|geen|miniatuur|1024x1024px|''Ligging van Kolosse (Colossae) in het zuidwesten van het tegenwoordige Turkije'']]
Filemon wordt in Paulus' brief aan de heiligen te Kolosse (4:9) "een van de uwen" genoemd. Misschien was hij gehuwd met de vrouw Apfia, 'de zuster', door Paulus na Filemon genoemd als een van de geadresseerden van de brief. [[Archippus]] wordt in de [[Kolossenzenbrief]] aangespoord zijn bediening getrouw te verrichten. 
 
Ook [[Epafras]], [[Marcus (persoon)|MarcusMarkus]], [[Aristarchus]], [[Demas]] en [[Lukas (persoon)|Lukas]] worden in de brief aan Filémon genoemd. 
 
== Doel en boodschap van de brief ==
Regel 28:
 
== Boodschap ==
Paulus keurt de slavernij niet af noch stelt hij haar ter discussie. Wel benadrukt hij dat binnen de christelijke gemeente slaven behandeld moeten worden als gelijkwaardige meedemensenmedemensen, als broeders en zusters. Daarmee geeft hij slavernij een andere inhoud, centraal staat de liefde van Christus. Paulus roept hier niet op om een maatschappelijke instelling (de slavernij) te veranderen, hij roept op tot hartsverandering bij christenen. 
 
Het kan sommigen verrassen dat een dergelijke brief een deel van geïnspireerde Woord uitmaakt. Maar het is 'nuttig': gedurende vijftienhonderd jaar hielden christenen er slaven op na. Velen hebben misschien nooit gedacht aan het bevorderen van de bekering van hun slaven of waren er zelfs, bevooroordeeld, op tegen. Een christenboer in Zuid-Afrika vertelde een prediker dat hij er zeker van was dat hij net zo goed kon prediken tot honden als tot zijn Afrikaanse dienstknechten<sup>[http://www.christipedia.nl/Artikelen/F/Filemon_(brief_aan)#voetnoot_4 <nowiki>[4]</nowiki>]</sup>. God zag de noodzaak van een dergelijke brief. De slaaf genoemd in de brief was 'een geliefde broeder' geworden. 
 
De manier waarop Paulus in de bres springt voor Onesimus - hij is zelfs bereid eventuele materiële schade persoonlijk te vergoeden (18-19) - laat zien dat Paulus een waardig navolger van Christus is. 
Regel 37:
 
== Indeling ==
Dit bijbelboekBijbelboekje is in drie hoofdgedeelten in te delen:
* vs. 1-7 Inleiding, groet en gebeddankzegging
* vs. 8-21 Hoofddeel: voorspraak voor OnesimusOnésimus
* vs. 22-25 Slot, groeten en zegen