Brief van Paulus aan de Kolossenzen: verschil tussen versies

'''Adressanten.''' De brief is gericht aan de gemeente te Kolosse, maar Paulus vraagt hen de brief ook voor te lezen in de naburige gemeente te Laodicia[[Laodicea]], en bij henzelf ook zijn brief aan de gemeente te Laodicea (die vermoedelijk verlorenwij isniet gegaankennen) voor te lezen.

De '''gemeente''' van Christus aldaar was gesticht door één van Paulus' medewerkers, [[Epafras]] (Col. 1:6-7). Tot de gemeente behoorden ook [[Filémon (persoon)|Filémon]] en [[Onésimus]]. Van Onésimus schrijft Paulus aan de Kolossenzen dat 'die van u is' (Col. 4:9), d.w.z. een van hen is. Aan Filémon schreef hij eerder een [[Brief aan Filémon|brief]] over diens slaaf Onésimus, die te Rome door de dienst van Paulus tot bekering was gekomen. Verder is er over deze gemeente weinig bekend, behalve de gegevens in de brief zelf. Paulus kende de christenen in Kolosse niet persoonlijk, hij heeft van hen gehoord (Col. 1:4-9) en hij heeft ook een voortdurende gebedslast voor de gelovigen daar en in Laodicea, die hem niet persoonlijk kennen (Col. 2:1).

Paulus heeft zorgen om het geestelijk welzijn van de gelovigen, vandaar dat hij uitgebreid aandacht besteed aan de positie van Christus.  Paulus had van Epafras gehoord over ketterse opvattingen in Colosse. Welke dwaalleer is niet helemaal duidelijk, maar uitgaande van de inhoud van de brief moet het een mengeling geweest zijn van Judaïsme, Gnosticisme, ascese en engelenverering. De afwijkende leerstellingen over God en de verlossing hadden blijkbaar een schaduw geworpen over de heerlijkheid van Christus. Paulus brengt door zijn schrijven Christus weer voor het voetlicht en benadrukt Diens soevereiniteit, Goddelijkheid en heerschappij. Christus' hoofdschap over de gemeente wordt benadrukt, evenals het christelijke leven in de dagelijkse praktijk.

De brief aan de gemeente te Colosse valt grofweg uiteen in twee delen: