Doop: verschil tussen versies

De interkerkelijke ''dooperkenning'' houdt in dat iemand die 'gedoopt' is en overstapt naar een ander kerkgenootschap, niet opnieuw gedoopt hoeft te worden. 'Gedoopt' geldt hier in ruime zin: ondergedompeld of besprenkeld, toegepast op volwassene, kind of zuigeling.  Wederzijde dooperkenning bestaat anno 2011 in [[Nederland]] tussen de [[Rooms-Katholieke Kerk]], [[Protestantse Kerk in Nederland (PKN)|Protestantse Kerk]] en Remonstrantse Broederschap.

 

In de eerste brief van Paulus van de Corinthiërs is sprake van een doop 'voor de doden':<blockquote>''1Co 15:29 Wat zullen anders zij doen die voor de doden worden gedoopt, als doden helemaal niet opgewekt worden? Waarom worden zij dan voor hen gedoopt?'' (TELOS)</blockquote>Van dit vers zijn verschillende uitleggingen gegeven<ref name=":0">Gerard Kramer, 'Voor de doden gedoopt', in: [http://www.oudesporen.nl/Blad/Rechtstreeks2006.pdf Rechtstreeks, jaargang 3, nr. 2 februari 2006] (pdf-document op OudeSporen.nl). De schrijver is classicus en heeft meegewerkt aan de TELOS-vertaling van het Nieuwe Testament. </ref>. Een aannemelijke verklaring schijnt deze te zijn: nieuwe gelovigen werden door hun doop tot de gemeente gevoegd en namen zo de plaats van de overleden heiligen in<ref name=":0" />. Deze handelwijze zou zinloos zijn als er in de toekomst geen doden worden opgewekt.

 

== Meer informatie ==