Emanuel Rutten: verschil tussen versies

271 bytes toegevoegd ,  1 jaar geleden
k
geen bewerkingssamenvatting
(Nieuwe pagina aangemaakt met 'miniatuur|342x342px|Emanuel Rutten (2014) '''Emanuel Rutten''' (geb. 1973) is een Nederlandse filosoof, verbonden aan de Vrije Universiteit te Amsterdam, en bekend door enkele door hem ontwikkelde Godsargumenten en door zijn publieke debatten met atheïsten. Hij werd opgevoed in een katholiek gezin en ging mee naar de kerk, maar het geloof zei hem niets. Toen hij wiskunde in Delft studeerde, was hij zó a-religieus dat hij...')
 
kGeen bewerkingssamenvatting
Regel 1:
[[Bestand:Emanuel Rutten 2014.png|miniatuur|342x342px|Emanuel Rutten (2014)]]
'''Emanuel Rutten''' (geb. 1973) is een Nederlandse wiskundige en filosoof, verbonden aan de Vrije Universiteit te Amsterdam, en bekend door enkele door hem ontwikkelde Godsargumenten en door zijn publieke debatten met atheïsten.
 
Hij werd opgevoed in een katholiek gezin en ging mee naar de kerk, maar het geloof zei hem niets. Aan de Technische Universiteit te Delft studeerde cum laude af in de wiskunde. Toen hij wiskunde in Delft studeerde, was hij zó a-religieus dat hij zichzelf niet eens atheïst noemde. Hij had geen hekel aan religie of Godsgeloof, maar als het om waarheidsclaims ging, waren voor hem alleen de wiskunde en de natuurwetenschap relevant. Hij vond dat iemand die zichzelf atheïst noemt eigenlijk al té betrokken was bij de kwestie van Gods bestaan. Hij vond de kwestie onzin, spielerei, uit de lucht gegrepen, geheel grondeloos; hij had er geen enkel gevoel bij. (Later erkende dat hij slechts een karikatuur-beeld van geloof had).
 
Maar er kwam een tijd dat hij in de wiskunde een gemis begon te voelen. De wiskunde en de natuurkunde handelen over de structuur van de wereld, over het zijn, maar niet over ''zin'' (Eng. ''meaning)''. Met deze wetenschappen kun je wel schoonheid ervaren, prachtige theorieën en structuren beschouwen, maar zingeving ontbreekt. Rutten begon existentiële zingevingsvragen te stellen.
 
De vraag naar zingeving leidde hem tot de filosofie, waar je èn rationeel kon denken èn met existentiële vragen kon bezig zijn. Hij ging filosofie studeren aan de Vrije Universiteit te Amsterdam en studeerde ook in dit vak cum laude af. Tijdens deze studie kwam hij in contact met het werk van [[Augustinus]]. Diens boek ''Bekentenissen'' greep hem aan en leidde hem naar het lezen van de Bijbel. Het was voor hem een existentiële ervaring'; zijn hele mens-zijn werd aangesproken. Hij raakte gefascineerd door de persoon van Jezus van Nazareth. Diens persoon en optreden raakte hem diep. Hij voelde een enorm contrast tussen Jezus en filosofen als Plato en Aristoteles.
 
Emanuel werd een overtuigd christen. In het wereldbeeld en de levensovertuiging van het christendom vond hij wijsgerige diepte, ethische waarachtigheid, esthetische verhevenheid. Zijn weg tot Jezus Christus en het christendom was een lange weg. "Ik moest van heel ver komen."
Regel 12:
Daarna kwam de vraag: Kunnen we laten zien dat het christelijk wereld redelijk is, dat er redelijke gronden voor zijn. Toen hij kennis nam van rationele argumenten voor het bestaan van God, raakte hij geïrriteerd: Waarom heb ik deze argumenten niet eerder gezien? Waarom zijn ze zo goed verborgen gehouden? Hij vond ze sterk. Over rationele argumenten voor het bestaan van God promoveerde hij aan de universiteit. Hij ontwikkelde ook nieuwe argumenten voor het bestaan van God. Volgens hem zijn er géén steekhoudende argumenten voor het atheïsme.
 
HijInzake de ontwikkeling van de levende natuur op aarde huldigt hij een [[theïstische evolutietheorie]], inzakevolgens welke God de ontwikkelingevolutie vangeleid heeft tot de levendeontwikkeling natuurvan opde aardemens.
 
== Meer informatie ==