k
→Nieuwe Rijk: 18e–20e dynastie (ca. 1550 - 1070 v.Chr.)
Regel 100:
Amenhotep II (Amenophis II, 18e dynastie), die regeerde van ca. 1428-1397 v.C, is vermoedelijk de farao tijdens de uittocht van Israel geweest. Israël wordt door God uit Egypte verlost en het Egyptische leger, dat de achtervolging had ingezet, komt om in de zee.
Het verloste volk Israël mocht niet leven naar de [[Zede|zeden]] van het land Egypte. <blockquote>''Le 18:3 U mag de gebruiken van het land Egypte, waarin u gewoond hebt, niet navolgen, en [ook] de gebruiken van het land Kanaän, waar Ik u naartoe breng, mag u niet navolgen. U mag niet in hun verordeningen gaan.'' (HSV)</blockquote>Ramses II, bijgenaamd "de Grote", de 3e farao van de 19e dynastie, regeert van 1290-1224. Hij is bekend om zijn grootste bouwwerken.
'''Religie.''' In het Nieuwe Rijk kwamen samensmeltingen tussen verschillende goden vaker voor en stond het Egyptische Rijk ook meer open voor buitenlandse invloeden. Zo kwamen ook vreemde goden in het Egyptische pantheon terecht (bijvoorbeeld Astarte). Ook de invloed van de vorst kon van doorslaggevend belang zijn: men denke aan de Aton-cultus onder Achnaton (18e dynastie) of de introductie van de god Serapis in de latere Ptolemeïsche tijd.
| |||