Geschiedenis van Israël: verschil tussen versies

445 bytes toegevoegd ,  7 jaar geleden
Regel 132:
 
=== 1975 ===
december: achtste poging van Joden om een nederzetting in de stad Sebastia (Samaria) te stichten. De Israëlische regering haalt bakzeil: met het Sebastia-akkoord, ondertekend door premier Yitzhak Rabin en minister van defensie Shimon Peres, erkent de Israëlische overheid voor het eerst het bestaansrecht van een nederzetting in Palestijns gebied, (''Kedumim''op inde site van de militaire basis van Kadum'','' 11 kilometers ten zuidwesten van Nabloes, het oude Sichem, in Samaria):. permanentePermanente bewoning van de nederzetting wordt officieel toegestaan.
 
Duizenden Joden verzameldenverzamelen zich aan het verlaten treinstation van Sebastia om hun overwinning te vieren. Vijfentwintig Joodse gezinnen kregenkrijgen toestemming om zich te vestigen in eende nederzetting, opdie de site vanlater de militairenaam basis''Kedumim'' vanzal Kadumkrijgen.
 
Het Sebastia-akkoord gaf een belangrijke impuls aan de nederzettingenbeweging; het zette het licht op groen voor een enorme expansievermenigvuldiging van de ‘nederzettingen’ voorbij de Groene Lijn<ref name=":1" />. Het was het begin van de massale Joodse herbewoning van zowel Judea als Samaria.
 
=== 1977 ===
17 mei: Premier Menachim Begin bezoekt de nederzetting Kedumim en verklaart: “Wij staan hier op de grond van het bevrijde Israël.”
 
juli: Premier Begin verleent volledige wettige status aan de nederzetting in Kadum, die nauwelijks 100 Joodse bewoners telt, die in mobil homes en stacaravans wonen. Langzaam zal Kadum de stad Kedumim worden. In 2016 zal de stad ca. 4.510 tellen<ref name=":1" />.
 
=== 1981 ===