k
geen bewerkingssamenvatting
kGeen bewerkingssamenvatting |
|||
| (2 tussenliggende versies door dezelfde gebruiker niet weergegeven) | |||
Regel 1:
'''Halleluja''' (= looft Jah), ook geschreven ''Halleluja'' of ''Alléluía''<ref>"Alléluía" heeft de Naardense Bijbelvertaling</ref>, is een uitroep die in de Psalmen, bovenal aan het slot, zeer vaak voorkomt
'''Vindplaatsen'''. De uitdrukking wordt in de Bijbel alleen gevonden in de Psalmen (Ps. 104: 35; 135: 1; 146: 1; 150: 6 enz.) en in [[Openbaring 19|hoofdstuk 19 van het boek Openbaring van Johannes]].
Daar het welbehagen en de verheerlijking van God het einddoel is, waartoe alle schepselen zijn geschapen en daar God niet moe wordt om goed te doen, zo moet het, naar het voorbeeld van alle heiligen, ons leven, onze hoogste vreugde zijn, Hem te prijzen voor al de wonderen van Zijn genade, wijsheid en vermogen. In de hemel wordt het halleluja over de grote daden van God door de menigten van de voleindigd rechtvaardigen en van de heilige engelen, door de 24 oudsten, de vier levende wezens en alle dienstknechten van God aangeheven (Openb. 19 : 1-6). Zij antwoorden elkaar in koorgezangen.
Regel 5 ⟶ 7:
'''Hallel'''. De Joden noemen zes psalmen tezamen het grote [[Hallel]] of de lofzang, die bij de paasmaaltijden en het Loofhuttenfeest werd gezongen (Matth. 26 : 30. Wijsheid 18 : 9). Het waren de Psalmen 113-118; twee werden vóór, vier na de maaltijd gezongen. In de laatste avond van zijn leven heeft Jezus, die wist wat over hem zou komen, maar die ook zag op de vreugde en de heerlijkheid daarna, deze lofzang met zijn leerlingen gezongen.
== Enkele liederen met 'Hallelujah
{| class="wikitable"
| |||