Hoer: verschil tussen versies

3 bytes verwijderd ,  8 maanden geleden
k
 
(Een tussenliggende versie door dezelfde gebruiker niet weergegeven)
Regel 5:
'''Egyptenaren, Kanaänieten en Filistijnen.''' Het Israëlitische volksleven werd van de aanvang af sterk bedreigd door de zonde van zedeloosheid. Israël kwam in veelvuldige aanraking met de meest zedeloze volkeren, die van Egyptenaren en Kanaänieten. Uit Gen. 38 blijkt ons dat onder de Kanaänieten een eigen groep van vrouwen was, een soort van hoerenstand, die haar eigen manieren had en haar bijzondere kleding. Juda meende wellicht dat [[Tamar]] zo'n hierodule, gewijde, was; onze vertalingen hebben: hoer, lichte vrouw. Juda beloofde haar dan ook tot hoerenloon een geitenbok, het aan de godin Astarte gewijde dier. Geen wonder dat in de Heilige Schrift zo vaak de verbinding der gedachten voorkomt van het vreemde goden "nahoereren (Ex. 34 : 15): de hoererij werd door de vóór-Israëlietische bevolking vaak bedreven in de dienst van de goden (1 Kon. 14:24; 15-12; 22: 47; 2 Kon. 23 : 7; Hos. 4 : 14).
 
Bij de Egyptenaren en Kanaänieten kon de zedeloosheid in sommige van haar vormen zelfs een godsdienstig karakter dragen. Dit stond bij de Kanaanietische volkeren weer in verband met hun verering van de vrouwelijke baäl, baälat (= herin), die wij kennen onder de naam Astarte, de godin van de vrouwelijke voortbrengingskracht. Vrouwen die zich overgaven aan zedeloosheid brachten haar loon ten offer aan de heiligdommen van deze godin. Met het oog daarop luidde het verbod: u zult geen hoerenloon noch hondenprijs in het huis van de Heer uw God brengen (Deut. 23 : 18).
 
Naast deze „gewijde" hoeren, die in dienst van de afgoderij aldus leefden in zedeloosheid, kwamen ook nog voor hoeren, die als publieke vrouwen leefden. Vooral onder de Kanaanieten en Filistijnen. [[Tamar]] was een Filistijnse en [[Rachab]] stellig een Kanaänitische (Joz. 2 : 1 ); terwijl de hoer, die Simson te Gaza zag zitten aan de straat in hoerengewaad (Richt. 1 6 : 1 en Spr. 7) wederom een Filistijnse vrouw was.
Regel 28:
 
== Meer informatie ==
[https://www.youtube.com/watch?v=HLfZ5m2f35U My Testimony | Strip Clubs, Sex for Money, My encounter with Jesus]. Youtube.com: Montana Buck, 21 dec. 2020. Levensverhaal van Montana Buck. Ze groeit, na het overlijden van haar vader, op in een éénoudergezin. Haar moeder is een gelovige vrouw. Als Montana's broertje zich laat dopen, wil Montana, 11 jaar oud, niet achterblijven en laat zich ook dopen. Later wil ze een auto hebben, gelijk als haar leeftijdgenoten hebben. Ze neemt een baantje, maar verdient te weinig om een auto te kunnen kopen. Een vriendin maakt haar duidelijk dat ze meer kan verdienen. Zo komt Montana in een stripclub terecht en in de hoererij. Ze verdient zoveel geld dat ze niet alleen een auto, maar ook de rekeningen van haar moeder kan betalen. Gevoelens van onbehagen met haar werk knagen intussen aan haar. Ze onderdrukt die en raakt in een depressie. Met haar moeder gaat ze meekijken naar christelijke toespraken, en door zelf te Bijbel te gaan lezen, krijgt ze al meer zichzicht op Gods goedheid, gerechtigheid en heiligheid. Ze breekt met haar werk in de stripclub, waar de meiden alleen voor het geld werken, en wil met en voor Jezus leven. Ze dient niet meer het geld, maar Jezus Christus. Haar zonden wordenzijn vergeven en ze krijgtheeft een nieuw leven.
 
== Zie ook ==