k
→Hoogl. 2:6 Hij omhelze mij
kGeen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 38:
''Hoo 1:2 Hij kusse mij met de kussen van zijn mond; want Uw uitnemende liefkozingen zijn beter dan wijn. (CP)''<ref name=":0" />
== Hoogl. 2:7 Wekt de liefde voortijdig op ==
Hoo 2:7 Ik bezweer u, gij, dochteren van Jeruzalem! die bij de reeen, of bij de hinden des velds zijt, dat gij die liefde niet opwekt, noch wakker maakt, totdat het dezelve luste! (SV)
'''Dat gij de liefde niet opwekt, noch wakker maakt, totdat het dezelfde luste!'''. Daarom is het nodig dat verliefden zich kuis en ingetogen jegens elkaar gedragen.
== Hoogl. 2:8 Hij komt gelijk een ree ==
Hoo 2:8 Dat is de stem mijns Liefsten, ziet Hem, Hij komt, springende op de bergen, huppelende op de heuvelen! (SV)
'''Dat is de stem mijns liefsten'''. De Heer Jezus komt terug en laat dan van Zich horen 'met een bevelend roepen' (1 Thess. 4:6)
''1Th 4:16 Want de Heer Zelf zal met een bevelend roepen, met de stem van een aartsengel en met de bazuin van God neerdalen van de hemel; en de doden in Christus zullen eerst opstaan; (Telos)''
''Springende op de bergen, huppelende op de heuvelen!'' Gelijk een hert (zie volgende vers.). Vol vreugde.
''Heb 12:2 terwijl wij zien op Jezus, de overste leidsman en de voleinder van het geloof, die om de vreugde die voor Hem lag, het kruis heeft verdragen, terwijl Hij de schande heeft veracht, .. '' (Telos).
== Hoogl. 2:9 Hij staat achter onze muur ==
Hoo 2:9 Mijn Liefste is gelijk een ree, of een welp der herten; ziet, Hij staat achter onze muur, kijkend door de vensters, speurend door de tralies. (CP)
Vergelijk:
''Hoo 2:17 ... keer om, mijn Liefste! wordt Gij gelijk een ree, of een welp der herten, op de bergen van Bether.'' (SV)
'''Gelijk een ree, of een welp der herten.''' Zie vorige vers.
'''Hij staat achter onze muur'''. Van het ouderlijk huis van de bruid, zo schijnt het.
'''Kijkend door de vensters'''. Hij kijkt door de vensters van het huis naar binnen.
== Hoogl. 2:10 Zijn roepstem ==
Hoo 2:10 Mijn Liefste antwoordt, en zegt tot mij: Sta op, Mijn vriendin, Mijn schone, en kom!
'''Sta op ... en kom!''' Dat herhaalt hij in vers 13.
'''Mijn schone'''. Zie over haar schoonheid: [[Hooglied/Onderwerpen]]
== Hoogl. 2:10 De winter is voorbij ==
Hoo 2:11 Want zie, de winter is voorbij, de plasregen is over, hij is overgegaan;
'''De winter is voorbij, de plasregen is over'''. In Israël is de wintertijd de regentijd.
== Hoogl. 2:14 ==
Hoo 2:14 Mijn duive, zijnde in de kloven der steenrotsen, in het verborgene ener steile plaats, toon Mij uw gedaante, doe Mij uw stem horen; want uw stem is zoet, en uw gedaante is liefelijk. (SV)
'''Mijn duive'''. In 1:15 zegt hij dat haar ogen (gelijk) duiven zijn.
'''Zijnde in de kloven der steenrotsen'''. Zij is nog binnenshuis, gelijk een duif in rotskloven.
== Hoogl. 2:15 ==
Hoo 2:15 Vangt gijlieden ons de vossen, de kleine vossen, die de wijngaarden verderven, want onze wijngaarden hebben jonge druifjes. (SV)
'''De vossen'''. Zij brengen schade aan de wijngaard. Wellicht staan de wijngaarden hier symbool voor de liefdesverhouding en de vosjes voor verdervende invloeden.
Vergelijk Jezus' gelijkenis van de zaaier, waarin hij verdervende invloeden noemt: vogels die het zaad wegpikken, dorens die de jonge plantjes verstikken.
== Hoog. 2:16 ==
Hoo 2:16 Mijn Liefste is mijn, en ik ben Zijn, Die weidt onder de leliën, (SV)
'''Mijn liefste is mijn, en ik ben Zijn.''' Dat is een eigendomsverhouding. Christus heeft ons gekocht met Zijn kostbaar bloed. Wij hebben hem gekregen als een gave van de Vader.
'''Die weidt onder de leliën.'''
== Hoog. 2:17 ==
Hoo 2:17 Totdat de dag koel wordt, en de schaduwen vlieden; keer om, mijn Liefste! wordt Gij gelijk een ree, of een welp der herten, op de bergen van Bether. (CP)
'''Keer om, mijn Liefste!'''. De Heer Jezus komt weder en Zijn bruid verlangt ernaar. 'Kom, Heer Jezus', zegt de bruid in de laatste verzen van de Heilige Schrift.
'''De bergen van Bether'''. Bether = kloof. Misschien was Beter een bergachtige streek. De ligging is ons onbekend. Misschien is er een verband met, een echo van de rotskloven waarin de duif (2:14), een zinnebeeld van de bruid in haar ouderlijk huis, zich ophoudt.
== Voetnoten ==
| |||