Jerobeam I: verschil tussen versies

Geheel willekeurig verklaarde hij voorts alle Israëlieten, uit welken stam ook afkomstig, tot het bekleden van de priesterlijke waardigheid bevoegd en verplaatste de viering van het Loofhuttenfeest van de zevende naar de achtste maand. De ware priesters, de Levieten en alle oprechte vereerders van Jahweh verlieten daarop zijn rijk, en gingen naar Juda. Maar Jerobeam hield vol, te goed overtuigd dat de grote menigte aan zijn zijde was en hem krachtdadig wilde ondersteunen. Te Bethel had daarop de plechtige inwijding van de nieuwe godsverering plaats, terwijl de koning niet aarzelde zelf de priesterlijke bediening waar te nemen. De waarschuwing, welke daar van Godswege door de profeet uit Juda tot hem kwam, maakte evenmin als het wonder, dat toen aan hem geschiedde, enigen indruk op zijn verhard gemoed. <blockquote>''1Kon 13:33 Jerobeam keerde na deze gebeurtenis niet terug van zijn kwade weg, maar stelde opnieuw uit alle geledingen van het volk priesters aan voor de offerhoogten. Wie maar wilde, wijdde hij en die werd dan een van de priesters van de hoogten. 1Kon 13:34 En het werd door deze zaak tot zonde voor het huis van Jerobeam, waardoor het uitgeroeid en van de aardbodem weggevaagd zou worden. (HSV)''</blockquote>Ook de dood van zijn godvruchtige zoon Abia en de aankondiging van Ahia mochten niet baten. Vast besloten ging de vorst op zijn weg voort en oogstte dan ook zowel voor zich als later voor zijn geslacht de bittere vruchten van zijn afval en zijn trouweloosheid in.

 

 

{{Tijdbalk Israël 950-850 v.C.}}