k
geen bewerkingssamenvatting
kGeen bewerkingssamenvatting |
|||
| (2 tussenliggende versies door dezelfde gebruiker niet weergegeven) | |||
Regel 1:
'''Jozef '''was een [[Jakob (aartsvader)|Jakob]] en de eerste van [[Rachel]], de meest geliefde van Jakobs vier vrouwen. Hij werd door zijn broers gehaat en verworpen. Zij verkochten hem als slaaf naar Egypte. In [[Egypte]] werd hij op zijn 30e zeer verhoogd en tenslotte met zijn familie herenigd. Hij hielp Israël door een periode van hongersnood heen. Hij is het fraaiste type van Christus in de Heilige Schrift. Hij leefde in de 17e en 16e eeuw vóór Christus.
{{Tijdbalk Israël
'''Familie.''' Jozef''' '''was de elfde zoon van [[Jakob (aartsvader)|Jacob]] en de eerste van [[Rachel]]. Hij had tien oudere broers.
Regel 14:
'''Verkocht.''' Om deze dromen en omdat hij het lieverdje van zijn vader was, haten zijn broers Jozef en benijden hem. Om van hem af te komen, werpen ze hem, als ze ver van huis zijn, in een put en vervolgens verkopen ze hem aan passerende heidenen ([[Ismaëlieten]] en [[Midianieten]]) die hem meenemen naar Egypte. Later zouden de broers bekennen: <blockquote>''Ge 42:21 ... Werkelijk, wij zijn schuldig vanwege onze broer. Wij zagen zijn zielsbenauwdheid toen hij ons om genade smeekte, maar wij gaven hem geen gehoor! ''(HSV)</blockquote>
[[Bestand:Konstantin Flavitsky 001.jpg|geen|miniatuur|
Na hun thuiskomst spiegelen de broers hun vader Jacob voor dat Jozef door een wild dier is verscheurd.
Regel 20:
[[Bestand:Jozefs reizen.jpg|geen|miniatuur|1024x1024px|'' Jozefs reizen'']]
[[Bestand:Tissot Joseph Makes Himself Known to His Brethren.jpg|miniatuur|445x445px|''Jozef maakt zichzelf aan zijn broeders bekend. Schilderij door James Tissot, ca. 1896-1902'']]
Tot zijn broers zei hij, nadat hij zich aan hen bekend had gemaakt:<blockquote>''Ge 45:5 Maar nu, wees niet bedroefd en laat jullie ogen niet [in toorn] ontvlammen omdat jullie mij hiernaartoe hebben verkocht, want God heeft mij vóór jullie uit gezonden tot behoud van [jullie] leven (HSV).''</blockquote>De Egyptenaren zeiden later: <blockquote>''Ge 47:25 En zij zeiden: U hebt ons leven behouden; laat ons genade vinden in de ogen van mijn heer, en wij zullen Farao’s knechten zijn.'' (CP<ref name=":0" />)</blockquote>Later, na de dood van zijn vader, zal Jozef tot zijn verontruste broers zeggen:<blockquote>''Ge 50:20 Jullie [weliswaar], jullie hebben kwaad tegen mij bedacht, [maar] God heeft dat ten goede gedacht, om te doen zoals [het] op deze dag [is]:een groot volk in leven te houden.'' (HSV)</blockquote>In Ps. 105 wordt Jozef als de Behouder van Israël voorgesteld: hij werd vooruitgezonden om Israël tijdens de hongersnood, die in zeven magere jaren voorviel, in het leven te behouden. <blockquote>''Ps 105:16 Hij riep een hongersnood over het land af, Hij liet het volledig aan brood ontbreken.'' ''Ps 105:17 Hij zond een man voor hen uit: Jozef werd als slaaf verkocht. Ps 105:18 Men drukte zijn voeten vast in de boeien, hijzelf kwam [in] de ijzers. Ps 105:19 Tot de tijd dat Zijn woord uitkwam, heeft de belofte van de HEERE hem gelouterd. Ps 105:20 De koning stuurde [boden] en liet hem vrij, de heerser van de volken liet hem los. Ps 105:21 Hij stelde hem aan tot heer over zijn huis, tot heerser over al zijn bezit, '' ''Ps 105:22 om zijn vorsten zijn wil op te leggen en zijn oudsten wijsheid te leren. Ps 105:23 Daarna kwam Israël in Egypte, Jakob verbleef als vreemdeling in het land van Cham.'' (HSV) </blockquote>'''Vrouw en kinderen. '''Jozef huwde met [[Asnath]], hem door Farao geschonken (Gen. 41:45). Zij was een dochter van [[Potifera]], vorst (of priester) van de Beneden-Egyptische stad [[On (stad)|On]]. Vóórdat de periode van hongersnood kwam kreeg Jozef van zijn vrouw Asnath twee kinderen, [[Manasse]] ("doen vergeten") en [[Efraïm]] ("dubbel vruchtbaar").
Grootvader [[Jakob (aartsvader)|Jakob]] zegende de jongens echter in omgekeerde volgorde. Het is alsof we op de juiste volgorde worden gewezen: ellende - dan vruchtbaar - dan vergeten, in plaats van ellende - dan vergeten - dan vruchtbaar. Gedachtig de ellende niettemin vruchtbaar zijn, niet pas vruchtbaar zijn als we onze ellende zijn vergeten. Paulus had een doorn in het vlees en droeg desondanks vrucht. Hij had zelfs een welgevallen in moeiten, omdat hij daarin Gods genade ondervond.
| |||