k
geen bewerkingssamenvatting
k (→Geschiedenis) |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 9:
In 1932 maakten '''moslims''' 45% van de bevolking uit, in 1988 waren ze met 60% in de meerderheid. Onder hen vormen de sjiieten de meerheid (30% van de bevolking). De Druzen vormen 7% van de bevolking. De moslims voelen zich ten opzichte van de Libanese christenen cultureel-religieus meer verwant met de rest van de Arabische wereld. De Islamitische meerderheid van Libanon staat vijandig tegenover het zionisme.
'''Bestuur.''' Libanon is een parlementaire democratie. Het Libanese staatsrecht schrijft voor dat de premier een soennitische moslim, de parlementsvoorzitter een sjiitische moslim en de president een christen is.
* de ''Toekomstpartij'' van de soennitische premier Saad Hariri, de grootste in het parlement (anno 2017);
* de voornamelijk christelijke ''Vrije Patriottische Beweging'' van president Michel Aoun.;
* de sjiitische Hezbollah van Nasrallah;
* de sjiitische Amal-beweging van parlementsvoorzitter Nabih Berri;
* de rechts-christelijke partij de Libanese Strijdkrachten;
* de kleine Progressieve Socialistische Partij, de belangrijkste politieke partij voor de druzen in het land.
Libanon staat sterk onder invloed van oosterbuur Syrië, maar de binnenlandse weerstand daartegen is groot.
Libanon is politiek verdeeld tussen een pro-Westers blok en een blok, onder leiding van de sjiitische partij [[Hezbollah]], dat meer gericht is op Syrië en Iran. Hezbollah heeft de steun van Syrië en Iran en is fel anti-Israël. Hezbollah's guerilla-leger is sterker dan de veiligheidskrachten van de staat (2009). Het nationale leger bestaat voor de helft uit sjiieten (2009). De
De pro-westerse alliantie wil dat Hezbollah zijn militaire tak te ontbindt. Pro-westerse Libanezen vrezen (2010) dat Iran van Libanon een satellietstaat wil maken. De machtstrijd tussen beide blokken brengt politieke instabiliteit mee. De rechts-christelijke partij de Libanese Strijdkrachten is (anno 2017) een van de meest uitgesproken critici van Hezbollah.
De belangrijkste '''economische''' sectoren van Libanon zijn handel en diensten.
Regel 42 ⟶ 51:
'''2005.''' In februari wordt de populaire politicus en voormalig premier Rafik al-Hariri vermoord. Door de bomaanslag komen hij met 22 anderen om het leven. Veel Libanezen vermoeden dat het Syrische regime achter de moord zit. De betrekkingen tussen Libanon en Syrië zijn na de moord lang slecht. Enkele maanden na de aanslag verlaten de Syrische troepen Libanon. Syrië domineerde het land bijna 30 jaar.
'''2009.''' De parlementsverkiezingen worden gewonnen door de pro-Westerse coalitie, die 71 van de 128 zetels in het parlement in de wacht sleepte. De Toekomstpartij van de soennitische premier Saad Hariri is de grootste in het parlement. De sjiitische Hezbollah-beweging is de verliezer en krijgt niet meer dan 57 zetels. De leider van de pro-Westerse coalitie, Saad al-Hariri, wordt de nieuwe premier van Libanon. Hij is de zoon van oud-premier Rafiq al-Hariri, die in 2005 werd vermoord.
'''2010.''' De Iraanse president Ahmedinejad brengt een bezoek aan dorpen langs de grens met Israel, die in 2006 tijdens de oorlog tussen Israel en Hezbollah werden verwoest. Het gebied wordt met Iraans geld weer opgebouwd.
'''2012.''' De opstand tegen het regime van president Bashar al-Assad in Syrië zet de maatschappelijke verhoudingen in Libanon, tussen voor- en tegenstanders van Assad, op scherp.
'''2017.''' In de zomer stemt het parlement in met de nieuwe kieswet. In november veroorzaakt de soennitische premier Hariri veel ophef door plotseling in Saudi-Arabië aan te kondigen dat hij zal aftreden. Enkele dagen later herroept hij dat besluit.
'''2018.''' Na negen jaar worden er weer algemene verkiezingen gehouden. De sjiitische Hezbollah-beweging en haar bondgenoten boekten winst. De invloed van dit blok wordt daardoor groter.
Regel 55 ⟶ 66:
== Bron ==
Onder andere: ''Microsoft Encarta Winkler Prins Encyclopedie 2007''
[https://nos.nl/artikel/2230544-libanon-voor-het-eerst-in-jaren-naar-stembus.html Libanon voor eerst in jaren naar de stembus], nieuwsbericht op NOS.nl, dd. 6 mei 2018.
| |||