Loofhuttenfeest: verschil tussen versies

'''Latere ceremonie van het waterscheppen en plengen'''. In de tijd na het Oude Testament kwam bij het Loofhuttenfeest een eigenaardige plechtigheid, die aan het drankoffer van het dagelijkse morgen- en avondoffer verbonden was: de ceremonie van het waterscheppen en plengen. De Joodse Misjna (Soekka 4:1, 8) vermeldt dat het wonen in de loofhutten en het plengen van water zeven dagen duurde. De ceremonie verliep als volgt (Misjna, Soekka 4:9). Een gouden karaf met een inhoud van 3 log (= ca. 1,5 liter - Christipedia) vulde men uit Siloam. Bij de waterpoort gekomen blies men drie tonen op de ramshoorn, de middelste was een lange toon. Dan besteeg een priester de trap van het altaar en wendde zich naar links, waar twee zilveren bekkens stonden. Het ene bekken, dat aan de westzijde, was gevuld met water, en dat aan de oostzijde was gevuld met wijn. De priester goot uit het waterbekken in het wijnbekken, en omgekeerd<ref>Misjna (Soekka 4:9)</ref>. Volgens rabbi Jehudah (Misjna, Soekka 4:9) werd op elk van de acht dagen een log (ca. 0,5 liter - Christipedia) uitgegoten, van elk bekken een log in het andere bekken. Tot de priester die het water zou plengen riep het volk: "Hef uw hand omhoog!" Want het was een keer gebeurd dat een priester het water per ongeluk over zijn voeten goot.