k
geen bewerkingssamenvatting
k (Kees Langeveld heeft pagina Evangelie naar Marcus/Hoofdstuk 15 hernoemd naar Evangelie naar Markus/Hoofdstuk 15) |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
| (4 tussenliggende versies door dezelfde gebruiker niet weergegeven) | |||
Regel 1:
{{Markus commentaar}}
==
'''Om zijn kruis te dragen.''' Achter de Veroordeelde aan.<blockquote>{{Bijbelvers|HoofdstukNaam=Lukas 23|VersNummer=26}}</blockquote>
== 34 ==
''Ps 22:2 Mijn God, mijn God! waarom hebt Gij mij verlaten, verre zijnde van mijn verlossing, van de woorden mijns brullens? (SV)''▼
Mr 15:34 En op het negende uur riep Jezus met luider stem: Eloi, Eloi, lema sabachthani? - dat is vertaald: Mijn God, mijn God, waarom hebt U Mij verlaten? (Telos)
▲De Heiland haalde de woorden van David uit psalm 22 aan, die zei: <blockquote>{{Bijbelvers|HoofdstukNaam=Psalm 22|VersNummer=2}} </blockquote>''Ps 22:2 Mijn God, mijn God! waarom hebt Gij mij verlaten, verre zijnde van mijn verlossing, van de woorden mijns brullens? (SV)''
In een ander psalm zei David:
Regel 17 ⟶ 19:
''Efe 2:12 dat u in die tijd zonder Christus was, vreemd aan het burgerschap van Israel en vreemdelingen van de verbonden der belofte, terwijl u geen hoop had en zonder God was in de wereld. Efe 2:13 Maar nu, in Christus Jezus, bent u die vroeger veraf was, nabij gekomen door het bloed van Christus. (Telos)''
==
Mr 15:37 Jezus nu liet een luide schreeuw horen en stierf. (Telos)
Blijkbaar had hij nog de kracht om zijn stem te verheffen. De Heer is dan ook, ofschoon in zwakheid gekruisigd, niet door zwakheid gestorven. Wat Job zei, geldt niet voor Jezus:
Regel 23 ⟶ 25:
''Job 14:10 Maar een man sterft, als hij verzwakt is, en de mens geeft den geest, waar is hij dan? (SV)''
==
Mr 15:39 En de hoofdman over honderd, die daarbij tegenover Hem stond, ziende, dat Hij alzo roepende den geest gegeven had, zeide: Waarlijk, deze Mens was Gods Zoon! (Telos)
'''Waarlijk, deze Mens was Gods Zoon!''' Of: "een zoon van God". Een evangelist gaf als commentaar: "Deze hoofdman kende ook een zoon van god. Apollo werd in de Romeinse en Griekse mythologie gezien als de zoon van god. Hij was een prachtige god met een stralend uiterlijk met gouden haren. Hij had een krachtige lichaamsbouw en was de god van de redding. Toen de hoofdman de Heer Jezus zag lijden, zag hij iemand waarvan staat in Jesaja: 'zozeer misvormd, niet meer menselijk was zijn verschijning, en niet meer als die der mensenkinderen zijn gestalte'. En ook: 'Hij had gestalte noch luister, dat wij hem zouden hebben aangezien, noch gedaante dat wij hem zouden hebben begeerd'. Wat moet hij gezien hebben in deze ... man? Hoe kan het dat hij in deze man de Zoon van God zag? (...) Hij mocht door Gods genade iets zien van de kracht van God, door Jezus Christus heen."<ref>Bron: ''Info/contact'', nieuwsbrief 2020-1. Nieuwsbrief van de evangelisten Johan Zwol en Bertus Span.</ref>
| |||