k
geen bewerkingssamenvatting
k (→Bron) |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 7:
Het Babylonische rijk was het eerste van de vier grote heidense rijken waarmee [[Israël (volk)|Israël]] in ‘de tijd der volken’ te maken kreeg. Nebukadnezar trad op als de generaal van zijn vader en versloeg de Egyptische [[farao]] [[Necho]] te Karkemish in ca. 605 v.C.
[[Bestand:Opkomst Nieuw-Babylonische rijk - Access Foundation 76.jpg|geen|miniatuur|1024x1024px|Slag bij Karkemish (Eng. Carchemish)]]
<blockquote>''Jer 46:2 Over Egypte. Tegen het leger van farao Necho, de koning van Egypte, dat zich aan de rivier de Eufraat bij Karchemis bevond, dat Nebukadrezar, de koning van Babel, in het vierde [regerings]jaar van Jojakim, de zoon van Josia, de koning van Juda, verslagen heeft. ''(HSV)'</blockquote>
{{Tijdbalk Israël 650-600 v.C.}}
{{Tijdbalk Israël 600-550 v.C.}}
Juda werd rond 606 v.C. schatplichtig aan Babel. Een aantal Israëlieten (onder wie Daniël) en heilige tempelvaten werden meegevoerd naar Babel (2 Kron. 36:5-7; Dan. 1:1-4.) Dit heet 'de eerste ballingschap' van Juda.
Regel 28 ⟶ 32:
[[Bestand:Beeld van Nebukadnezar.jpg|miniatuur|976x976px|''Het gouden beeld van Nebukadnezar.''|geen]]
De drie vrienden van Daniël weigerden het door Nebukadnezar opgerichte beeld te aanbidden en werden daarom in een vurige oven geworpen. Tot zijn verbazing zag Nebukadnezar een vierde man in de oven, iemand als een zoon van God. Hij riep de drie uit de oven en sprak hen aan als 'dienaren van de allerhoogste God'. Hij loofde hun God, en beval dat niemand slecht van die God mocht spreken. Het wonder van de bewaring in de oven had echter geen praktische zedelijke uitwerking op de koning.
| |||