k
geen bewerkingssamenvatting
k (→Voetnoten) |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 1:
'''Nebukadnezar,''' ook bekend als ''Nebukadnezar II'', was de beroemdste koning van het [[Babylonische rijk]] (605-562 v.C.). Deze grote koning van [[Babylon|Babel]] nam [[Jeruzalem]] in en voerde [[Juda (koninkrijk)|Juda]] gevankelijk weg. Aan zijn hof kwam de jonge Daniël, die een profeet zou worden.
'''Naam.''' De Hebreeuwse naam is Neboekadnetsar of Neboekardretsar of Neboekadretsor, en betekent "Nebo beschermt het recht der opvolging"<ref>J. Stafford Wright, ''Personen uit de Bijbel''. Goes: Oosterbaan & Le Cointre B.V., 1980. </ref> of "Moge [[Nebo]] de kroon beschermen"<ref>''Hebreeuws-Nederlands Lexicon; op basis van Strong-coderingen.'' Onderdeel van de Online Bible, een uitgave van Importantia. Het is gebaseerd op het Engelstalige ''Online Bible Hebrew-Englisch Lexicon'' van Larry Pierce. </ref><ref>"Que Nebo protège la couronne, les frontières"= "Nebo bescherme de kroon, de grenzen", wordt als betekenis opgegeven door ''Lexique Hébrue (numéros Strong)''. Onderdeel van de Online Bible (Importantia). </ref>. Zijn naam wordt in Nederlandse boeken ook geschreven ''Nebukadrezar'', ''Nebukadressar'', ''Nebukadnessar, Nabukodonosor, Nevoechadnetsar. ''De spelling die het Hebreeuws het best benadert is ''Nebukadressar'' of ''Nebukadressor.'' De naam komt 60x voor in het [[Oude Testament]]. Het [[strongnummer]] is H5019.
'''Zijn vader.''' Nebukadnezar was de zoon van Nabopolassar, die het Assyrische rijk veroverde. Het tienstammenrijk van Israël was eerder in de Assyrische ballingschap weggevoerd.
'''Zijn rijk.''' Het Babylonische rijk was het eerste van de vier grote heidense rijken waarmee [[Israël (volk)|Israël]] in ‘de tijd der volken’ te maken kreeg. Nebukadnezar trad op als de generaal van zijn vader en versloeg de Egyptische [[farao]] [[Necho]] te Karkemish in ca. 605 v.C.
[[Bestand:Opkomst Nieuw-Babylonische rijk - Access Foundation 76.jpg|geen|miniatuur|1024x1024px|Slag bij Karkemish (Eng. Carchemish)]]
Regel 19:
In 588 v.C. belegerde Nebukadnezar opnieuw Jeruzalem, verbrandde de tempel en vernietigde de stad.
In 573 nam hij ook de stad Tyrus in, na een beleg van dertien jaar, “waarvoor hij geen loon had, noch zijn leger" (de inwoners ontkwamen met hun rijkdom via de zee), maar God beloonde hem met de buit van Egypte, dat hij veroverde (2 Kon. 24-25, 36; 2 Kron.
De meer persoonlijke geschiedenis van Nebukadnezar is door Daniël opgetekend. Nebukadnezar had hem en enige medegevangenen gekozen voor eervolle staatsambten.
| |||