k
geen bewerkingssamenvatting
kGeen bewerkingssamenvatting |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 1:
[[Bestand:Nehemiah the cup bearer.jpg|miniatuur|Nehemia als schenker aan het Perzische hof]]
'''Nehemia''' was als landvoogd een belangrijke hersteller van de Joodse natie na de terugkeer uit Babylon. Hij is de schrijver (of mede-schrijver) van het bijbelboek [[Nehemia (bijbelboek)|Nehemia]] dat zijn naam
Nehemia was de zoon van Hachalja (Neh. 1:1, 10). Hij stamde zonder twijfel van een voornaam geslacht uit Jeruzalem af (Neh. 2:3). Een van zijn broers heette [[Hanani]] (Neh. 1:2).
Regel 30 ⟶ 31:
== Herstelwerk ==
[[Bestand:
Nadat hij de toestand van Jeruzalem bezien had, sprak hij tot de Joodse overheden: <blockquote>''Ne 2:17 Toen zei ik tegen hen: U ziet de ellende waarin wij verkeren, dat Jeruzalem verwoest ligt, en zijn poorten met vuur verbrand zijn. Kom, laten we de muur van Jeruzalem opbouwen, zodat wij niet langer [een voorwerp van] smaad zijn. (HSV)''</blockquote>Met vroom vertrouwen begon hij 't eerst, ondanks de spot en de bedreigingen van overmoedige tegenstanders, aan het werk van het herstel der muren.
Waarom zocht Nehemia, die toch in hoge gunst bij de koning stond, geen hulp bij het hof tegen deze geweldenaars? Verschillende redenen kunnen hier voor worden opgegeven; bijv. de tijd, die bij de verre afstand moest verloren gaan; de hoofdreden was echter zonder twijfel deze, dat Nehemia bij alle hartelijke aanhankelijkheid aan de koning zijn vertrouwen niet op mensen, maar op God stelde en liever Gode, dan de koning zijn nood klaagde.
De muren werden door de onvermoeide ijver van het volk en onder Gods zichtbare bescherming in zeer korte tijd voltooid werden (Neh. 3: 4). [[Bestand:Nehemia herbouwt Jeruzalem.jpg|thumb|Herstelwerk van Jeruzalem.|451x451px]]Terwijl hij de eigenbaat van woekerachtige groten en rijken door de invloed van zijn persoonlijkheid en het voorbeeld van zijn onbaatzuchtigheid breidelde, hielp hij de armen in de nood en de duurte (Neh. 5). Met onverschrokken moed zowel als wijze voorzichtigheid wist hij de listige aanslagen van de vijanden te verijdelen (Neh. 6).
Om de gehele opbouw van de stad te voltooien en de inwoners te ordenen, waartoe hij een vergadering van het volk en van de staten beriep, was hem een opgave van de eerste, met Zerubbabel naar Jeruzalem opgetrokken kolonisten, die hij daar vond, zeer bevorderlijk (Neh. 7). Nadat deze uitwendige aangelegenheden geregeld waren, werd het loofhuttenfeest met een nieuw opgewekt nationaal gevoel feestelijker dan sedert vele eeuwen gevierd (Neh. 8). Door de de voorlezing van Schrift werd de boetvaardige gezindheid opgewekt, die zich in openbare belijdenis en boetgebed uitsprak en een vernieuwing van het Verbond tot gevolg had (Neh. 9: 10).
| |||