k
→Viering
kGeen bewerkingssamenvatting |
k (→Viering) |
||
Regel 17:
Het nieuw schijnend maanlicht is voor de mens iets bemoedigends. De in afgoderij verzonken mens, die de maan als geluksgodin aanbidt, houdt het wederverschijnen van de maan voor een zegepraal van de vriendelijke over de vijandige macht. Daarom moest de nieuwe maan bij Grieken, Romeinen, oude Germanen enz. in feestvreugde worden gevierd. God verbood zijn volk echter niet de feestelijke viering, maar wel de aanbidding van de maan:<blockquote>''De 4:19 [Pas er ook voor op] dat u uw ogen niet opslaat naar de hemel, en de zon, de maan en de sterren ziet, heel het leger aan de hemel, en u laat verleiden om u voor hen neer te buigen en hen te dienen. De HEERE, uw God, heeft hen aan al de volken onder de hele hemel toebedeeld,'' (HSV)</blockquote>De Heer alleen ontvange de eer, als degene die tijd en uren verandert (Dan. 2: 21).
Eigenlijke feestdagen met sabbatsrust waren deze eerste dagen van elke maand of dagen van de nieuwe maan niet; toch werd in vervolg van tijd de nieuwe maan langzamerhand een feestdag, waarop alle handel en bezigheid rustte, de vromen in Israël bij de profeten opbouwing zochten. Deze dag werd door de profeten dikwijls als een feest naast de Sabbat genoemd.<ref>Karl August Dächsel; F. P. L. C. van Lingen; H. van Griethuijsen, Antz. et al, ''Bijbel, of De geheele Heilige Schrift, bevattende al de kanonieke boeken van het Oude en Nieuwe Testament (volgens de Staten-overzetting): met in den tekst ingelaschte verklaringen en aanmerkingen van de beroemdste godgeleerden uit alle tijden'' (Kampen: Bos, 1893-1901). Enige tekst van het commentaar op Num. 28:15 is onder wijziging verwerkt op 23 maart 2024. </ref>
De nieuwe-maandagen verkrijgen een verdere betekenis als vaste tijdpunten, binnen welke zich de gehele feestkring van het jaar bewoog.
Regel 24 ⟶ 26:
Kon men wegens een donkere hemel de maansikkel niet zien, dan werd zonder verdere aankondiging de dag, die op de dertigsten volgde, als de dag der nieuwe maan gevierd.
▲Anders werden de nieuwe-maan-dagen wel als vreugdedagen (Hos. 2: 11) gevierd door familie-feestmaaltijden (1 Sam. 20:5, 24 , 27 , 34), die doorgaans met de door enkele personen op deze dag gebrachte dankoffers (Num. 10: 10) verbonden en dikwijls , bij de latere Joden in de regel, twee dagen na elkaar gehouden werden (vasten paste niet voor deze dagen, Judith 8 : 6); verder door godsdienstige bijeenkomsten (Jes. 1: 13 v.; Ezech. 46:1; 2 Kron. 24: 23; in het rijk der tien stammen , in de woonplaatsen van de profeten als de verzamelplaats van de gelovig geblevenen). Ook onthield men zich van openbare werkzaamheden, van handel en reizen (Amos 8: 5. Neh. 10:32). Zij schijnen echter niet zo gestreng als de sabbat, door onthouding van alle arbeid gevierd te zijn geworden.
== Huidige bedeling ==
| |||