Pisga

Pisga is de naam van een gebergte in Moab, oostnoordoostelijk van de Dode Zee.

De naam betekent “scheiding” of “kloof” en komt 5x voor in de Bijbel. In het Hebreeuws van de Bijbel is altijd sprake van ‘de Pisga’, Happisga, dus met het lidwoord ‘ha’ = ‘de’.

De Moabitische koning Balak voerde de profeet Bileam mee naar de top van de Pisga, om vandaar de legerplaats van Israël te zien en het volk te vervloeken.

Nu 23:13 Toen zei Balak tegen hem: Kom toch met mij mee naar een andere plaats, vanwaar u het [volk] kunt zien; slechts de uitlopers ervan kunt u zien, u kunt het niet helemaal zien. Vervloek het mij daarvandaan! Nu 23:14 Hij nam hem mee [naar] de vlakte van Zofim, naar de top van de Pisga. En hij bouwde zeven altaren, en hij offerde op elk altaar een jonge stier en een ram. Nu 23:15 Toen zei hij tegen Balak: Ga hier bij uw brandoffer staan, en ikzelf zal verderop [God] ontmoeten. (HSV)

Op Gods bevel zegende Bileam echter het volk Israël.

De ligging van de berg Pisga is onzeker, nabij de berg Nebo of mogelijk dezelfde berg.

Voordat Israël het beloofde land in bezit nam, veroverde het landen in het Overjordaanse, inclusief de vlakte bij de Dode Zee, onder aan aan de hellingen van de Pisga (Statenvertaling Asdoth-Pisga; 'Asdoth' = hellingen).

De 4:49 en heel de vlakte aan de overzijde van de Jordaan, waar [de zon] opkomt, tot aan de zee van de Vlakte, onder aan de hellingen van de Pisga. (HSV)