k
geen bewerkingssamenvatting
kGeen bewerkingssamenvatting |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
| (6 tussenliggende versies door dezelfde gebruiker niet weergegeven) | |||
Regel 13:
“Plaatsvervangend lijden” en “plaatsbekledend lijden”, beide toegepast op Christus, zijn synonieme uitdrukkingen. Het lijden van Christus was een plaatsbekledend lijden, daar hij in onze plaats de smartelijke straf onderging die wij om onze ongerechtigheid hadden verdiend.
<blockquote>''Jes 53:4 Waarlijk, Hij heeft onze krankheden op Zich genomen, en onze smarten heeft Hij gedragen; doch wij achtten Hem, dat Hij geplaagd, van God geslagen en verdrukt was.
De plaatsvervanging door Christus gaat zover ten behoeve van ons, dat er sprake schijnt van '''plaatsverwisseling'''. Hij in onze plaats de straf, wij de vrede; Hij in onze plaats de striemen, wij het heil. Hij in onze plaats de zonde, wij de gerechtigheid.
Regel 20:
Om een voorbeeld uit het bedrijfsleven te nemen: Jezus neemt onze failliete boedel over, om het faillissement af te handelen en ons weer een nieuwe start te bezorgen<ref>Het voorbeeld is van Hans Burger, ''Een andere kijk op verzoening'', recensie in het Nederlands Dagblad, 5 maart 2010.</ref>. Hij betaalt onze schuld aan de Schuldeiser.
Als iemand zich aanbiedt voor een schuldige de straf te lijden, gelijk Christus deed, dan wordt zo iemand daardoor toch zelf niet schuldig. Zo kon Christus zich onmogelijk van God verworpen en gehaat achten. Integendeel, Hij moet altijd het bewuststzijn hebben gehad, dat Hij, ook als mens, de beminde Gods was. Juist dat verzoenend lijden maakte zijn menselijke natuur, zo mogelijk, nog aangenamer aan God dan zij reeds was en moet aan Christus het bewustzijn gegeven hebben van een hoogst edele daad.<ref>Th. F. Bensdorp, ''Apologetica''. Verzameld en ingeleid door M. Stoks. Derde deel. Amsterdam: N.V. de R.K. Boek-Centrale, 1922. Blz. 283. Enige tekst hiervan is onder wijziging verwerkt op 19 juli 2023.</ref>
In het Oude en Nieuwe Testament komen verscheidene '''gevallen''' van plaatsbekleding en plaatsvervanging voor. Om te beginnen, '''[[Juda (zoon van Jacob)|Juda]]''' verklaart zich tegenover de onderkoning van Egypte ([[Jozef (zoon van Jakob)|Jozef]]) bereid om de plaats van zijn jongste broer Benjamin in te nemen, die de onderkoning dreigde vast te houden.
Regel 45 ⟶ 47:
Paulus is hierdoor een type van Christus, die onze zondeschuld op zich heeft genomen en deze heeft betaald.
{| class="wikitable" style="border:1; float:right; width:
| style="padding: 15px;"|''In de plaats van een gijzelaar''
| style="padding: 15px;"|''In de plaats van een gijzelaar''[[Bestand:Arnaud Beltrame 2.jpg|links|miniatuur|152x152px]]Arnaud Beltrame was een Franse agent die in maart 2018 vrijwillig de plek innam van een gewonde vrouw tijdens een gijzelingsactie in een supermarkt in het Zuid-Franse Trèbes. Hij bleef alleen met de schutter, een 25-jarige moslimextremist. Deze schoot Beltrame op een gegeven moment onder meer in de hals. Omdat de agent opzettelijk zijn telefoon had aangezet, hoorde de politie dat, bestormde het pand en schoot de aanhanger van [[Islamitische Staat van Irak en Syrie (ISIS)|Islamitische Staat]] dood. ▼
[[Bestand:Arnaud Beltrame 2.jpg|links|miniatuur|152x152px]]
▲
Arnaud bezweek een dag later aan zijn verwondingen. Arnaud Beltrame was een katholieke christen, getrouwd, 44 jaar oud. Postuum werd hem de hoogste onderscheiding van Frankrijk toegekend: de Nationale Orde van het Legioen van Eer. Volgens de Franse president verdiende hij "respect en bewondering van de hele natie".
|}
| |||