k
geen bewerkingssamenvatting
k (→Bronnen) |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 29:
De kerk scheldt boete voor beleden zonden kwijt door een '''aflaat'''.
== Schoot van Abraham, Paradijs, hemel ==
'''Schoot van Abraham, Paradijs, hemel.''' Het wezen van het hemelse geluk bestaat, aldus de RKK, in de onmiddellijke aanschouwing van God. Volgens de kerk zou uit de Heilige Schrift duidelijk blijken, dat de heiligen van het Oude Verbond vóór Christus’ sterven nog niet in de hemel (boven) waren. In het Oude Testament is met het oog op de zielen van de afgestorvenen nooit sprake van het geluk van de hemel, maar wordt alleen gesproken van de onderwereld of dodenrijk. Zij vertoefden op een plaats van de hemel onderscheiden, welke verblijfplaats, hetzij in tegenstelling met de oppervlakte van de aarde, hetzij louter in tegenstelling met de hemel, „onderwereld” of "dodenrijk" wordt genoemd. ▼
'''Hemels geluk.''' Het wezen van het hemelse geluk bestaat, aldus de RKK, in de onmiddellijke aanschouwing van God. Deze zaligende aanschouwing is het eigenlijke geluk van de hemel.
'''Dodenrijk (onderwereld).''' De heilige zielen van het Oude Verbond vóór Christus’ sterven bevonden zich, aldus de RKK, op een van de hemel onderscheiden plaats, welke de onderwereld of het dodenrijk (Hebr. ''sjeool'') wordt genoemd. Ze waren verstoken van de zaligende aanschouwing Gods.
▲
In het Oude Testament wordt herhaaldelijk te kennen gegeven, dat de onderwereld (Hebr. ''sjeool'') in het diepste der aarde is (vgl. Deut. 32:22; Amos 10:2). Volgens de Heer Jezus zal Kapernaüm "tot de hades worden neergestoten" (Matth. 11:23). De apostel Paulus spreekt van "hen die onder de aarde zijn" (Flp. 2:10). Het is echter niet duidelijk of wij dit letterlijk of figuurlijk moeten verstaan; figuurlijk in de zin van relatief, d.i. in tegenstelling met de hemel. Zolang dit niet is uitgemaakt, kan de mening dat de onderwereld letterlijk in het binnenste der aarde is, geen geloofspunt zijn.
Het neerdalen in de onderwereld
'''Twee verblijfplaatsen.''' De gestorven heiligen van het Oude Verbond deelden niet hetzelfde lot met de bozen. Met recht kunnen wij twee verschillende verblijven in de onderwereld aannemen. Ze zijn door een grote kloof gescheiden (
'''Opening van de hemel.''' Christus heeft ons de ingang tot het Allerheiligste, d.i. de hemel, ingewijd (Hebr. 10:21; 9:14). Na zijn sterven daalde Christus' ziel in de onderwereld neer, te weten in de afdeling het paradijs. Hier ontbond hij de smarten der heilige zielen, door welke smarten het niet mogelijk was, dat Hij zelf gebonden werd. Hij maakte de heilige zielen van het Oude Verbond deelachtig aan het eigenlijk geluk van de hemel, aan de gelukkig makende aanschouwing van God; hij begiftigde hen met de zaligende aanschouwing, waarin het eigenlijke geluk van de hemel bestaat, en veranderde zodoende hun verblijf in een ''hemels'' paradijs.
Daarenboven deed Hij hun de toezegging, dat zij weldra naar het eigenlijke verblijf van de zaligen, naar de hemel, zouden overgebracht worden, waar het volle geluk van de hemel hun zou ten deel vallen. Dit gebeurde bij Christus’ hemelvaart. Hij heeft ze toen mee ten hemel gevoerd. In die zin ontrukte Christus hen geheel aan de macht van de duivel, die de vorst der onderwereld en van de dood genoemd wordt. Zo was Christus’ nederdaling in het dodenrijk tevens een nieuwe zegepraal door zijn dood op de duivel behaald (Hebr. 11:14.15). Christus was de eerste mens die, na zijn verlossingswerk aan het kruis, zijn opstanding en zijn hemelvaart, de hemel inging. Hij opende de hemel voor de gerechtvaardigde zielen. Hij bevrijdde hen uit de kerker der onderwereld. Zolang de hemel gesloten was verbleven de zielen der heiligen van het Oude Verbond op een afzonderlijke plaats, waar zij verstoken waren van de zaligende aanschouwing van God.<ref>Th. F. Bensdorp, ''Apologetica''. Verzameld en ingeleid door M. Stoks. Derde deel. Amsterdam: N.V. de R.K. Boek-Centrale, 1922. Blz. 251-254. Tekst hiervan, betreffende de onderwereld, schoot van Abraham en de toegang tot de hemel, is onder wijziging verwerkt op 9 feb. 2023.</ref>
'''Wie nu sterft.''' De gelovige die nu sterft, wordt meteen het geluk van de hemel deelachtig.
== Organisatie ==
'''Paus.''' De leider van de Rooms-Katholieke Kerk is de bisschop van Rome en wordt paus genoemd. Hij is tevens staatshoofd van Vaticaanstad. De officiële titel van de paus is ''Pontifex Maximus'' (=Grootste Bruggenbouwer). Daarnaast wordt hij ''Heilige Vader'' genoemd<ref>Op de Rooms-Katholieke zender Radio Maria noemde de presentator in april 2011 de paus "onze vader", in de zin van "de vader van de kerk". </ref>. Hij wordt beschouwd als de Opperherder der Kerk. Een paus regeert doorgaans tot zijn dood.
Regel 57 ⟶ 69:
De '''Congregatie voor de Geloofsleer''' is de instantie binnen het Vaticaan die waakt over de zuiverheid van het rooms-katholieke geloof.
== Nieuwsberichten ==
Het Vaticaan brengt
== Pasen ==
Elk jaar houdt de paus met
(Bron: Radio Nederland Wereldomroep, nieuwsbericht van 24 april 2011)</blockquote>
== Bambinelli ==
▲Elk jaar houdt de paus met '''Pasen''' een paastoespraak en spreekt hij de paaszegen Urbi et Orbi uit. Het volgende nieuwsbericht gewaagt hiervan:<blockquote>''Zoals elk jaar met Pasen heeft paus Benedictus XVI zondag vanaf het balkon van de Sint-Pieterbasiliek in Rome de zegen urbi et orbi uitgesproken. Daarvoor had hij zich in zijn paastoespraak onder meer uitgesproken tegen geweld en voor diplomatie en dialoog in Libie. Urbi et orbi (Latijn voor: voor de stad en de wereld) staat voor de stad Rome en de omliggende wereld. De pausen leggen met deze formule de nadruk op hun leiderschap van de wereldkerk. Tienduizenden belangstellenden waren getuige van de ceremonie op het Sint-Pietersplein in Vaticaanstad. De 84-jarige Benedictus XVI bad voor de bevolking in het Midden-Oosten. Hij sprak de hoop uit dat de ,,menselijke waardigheid<nowiki>''</nowiki> het in deze regio ,,zal winnen van de duisternis van verdeeldheid<nowiki>''</nowiki>. In nagenoeg vlekkeloos Nederlands bedankte de in Duitsland geboren paus zoals gebruikelijk ook voor de bloemen uit Nederland.''<br>
== Oerknal en evolutie ==
== Ethische kwesties ==
== Seksueel misbruik ==
{| class="wikitable" style="border:1; margin-left: 20px; background-color: lightgray;"
Regel 177 ⟶ 198:
[http://nl.wikipedia.org/wiki/Dekenaat Dekenaat] op Wikipedia.nl
Th. F. Bensdorp, ''Apologetica''. Verzameld en ingeleid door M. Stoks. Derde deel. Amsterdam: N.V. de R.K. Boek-Centrale, 1922. Tekst hiervan, betreffende onder meer het verspreiden en lezen van de Bijbel, de blijvende maagdelijkheid van Maria (blz. 178-181), de nederdaling van Christus in de onderwereld (blz. 251-
== Voetnoten ==
|