k
geen bewerkingssamenvatting
(Nieuwe pagina aangemaakt met 'De '''sabbat''' (Hebr. ''sjabbat''; Gr. ''sabbaton''; Lat. ''sabbatum'') is de rust van de gedane arbeid, op de laatste dag van de week, de verplichte rustdag...') |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 5:
God rustte op de zevende dag van zijn scheppingswerken en heiligde die dag, zette die apart.
Het sabbatsgebod is niet ingesteld bij de [[schepping]], maar in Ex. 16:25-30, bij gelegenheid van de gave van het hemelbrood (manna). De Israëlieten mochten zes dagen manna verzamelen en op de zesde dag een dubbel deel voor deze en de volgende dag, want op de zevende dag moesten zij rusten. In [
De zevende dag van de week is een '''hoogtijd van God''' Zelf. De wekelijkse sabbat van Gods volk is 'des HEEREN sabbat' (Lev. 23:3). "... de zevende dag is de sabbat des HEEREN, uws Gods..." (Deut. 5:14).<blockquote>''Le 23:2 Spreek tot de kinderen Israëls, en zeg tot hen: De gezette hoogtijden des HEEREN, welke gijlieden uitroepen zult, zullen heilige samenroepingen zijn; deze zijn Mijn gezette hoogtijden. Le 23:3 Zes dagen zal men het werk doen, maar op den zevenden dag is de sabbat der rust, een heilige samenroeping; geen werk zult gij doen; het is des HEEREN sabbat, in al uw woningen. '' ''Le 23:4 Deze zijn de gezette hoogtijden des HEEREN, de heilige samenroepingen, welke gij uitroepen zult op hun gezetten tijd. '' ''Le 23:5 In de eerste maand, op den veertienden der maand, tussen twee avonden is des HEEREN pascha.'' (SV)</blockquote>De sabbat is een '''teken '''dat God zijn volk heiligt (Ezech. 20:12) en dat Hij, [http://www.christipedia.nl/Artikelen/J/JHWH Jahweh], hun God is (Ezech. 20:20).<blockquote>''Eze 20:12 Ook heb Ik hun Mijn sabbatten gegeven, om een teken te zijn tussen Mij en hen, zodat zij zouden weten dat Ik de HEERE ben Die hen heiligt.'' (HSV)</blockquote>De sabbat was in zoverre een teken tussen God en Israël, "omdat Hij met de Sabbat een dag van verkwikking en verheffing van de geest en een voorsmaak van de zaligheid schonk, waartoe het volk van God op de dag van zijn volmaking zou komen, en zij dus konden zien, dat Jehova hen heiligde" ([[Carl Friedrich Keil|K.F. Keil]])<ref
Op de dag van de sabbat moest, evenals op andere hoogtijden van de HEER, een heilige '''samenroeping '''plaatsvinden. <blockquote>''Le 23:2 Spreek tot de kinderen Israëls, en zeg tot hen: De gezette hoogtijden des HEEREN, welke gijlieden uitroepen zult, zullen heilige samenroepingen zijn; deze zijn Mijn gezette hoogtijden.'' ''Le 23:3 Zes dagen zal men het werk doen, maar op den zevenden dag is de sabbat der rust, een heilige samenroeping; geen werk zult gij doen; het is des HEEREN sabbat, in al uw woningen. ''</blockquote>In de tijd tussen het Oude en het Nieuwe Testament hebben de Joden in buitenbijbelse geschriften en overleveringen de wet van Mozes verzwaard. De Heer Jezus hekelt deze ‘overleveringen der ouden’. De farizeeën berispten zijn leerlingen, omdat zij honger hadden en aren plukten op de sabbat en deze aten (Mt. 12:1v). Oogsten en dorsen op de sabbat was immers verboden. De Heer Jezus maakt duidelijk dat er hogere aangelegenheden kunnen zijn die het sabbatsgebod overstijgen. Eens namen David, de gezalfde van de HEER, en de zijnen met hem, die honger hadden, van deze toonbroden, die alleen de priesters mochten eten. David zondigde niet.
Regel 17:
In Joh. 5 geneest de Heer Jezus op de sabbat een man die achtendertig jaar ziek was. De Joden vervolgden Hem omdat hij deze dingen op sabbat deed (Joh. 5:12).<blockquote>''Joh 5:17 Maar Jezus antwoordde hun: Mijn Vader werkt tot nu toe en Ik werk ook.'' ''Joh 5:18 Daarom dan trachtten de Joden des te meer Hem te doden, omdat Hij niet alleen de sabbat brak, maar ook God zijn eigen Vader noemde, zodat Hij Zich aan God gelijk maakte.'' ''Joh 5:19 Jezus dan antwoordde en zei tot hen: Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: de Zoon kan niets doen van Zichzelf, tenzij Hij de Vader iets ziet doen; want alles wat Die doet, dat doet ook de Zoon evenzo.'' ''(TELOS)''</blockquote>Negen van de Tien Geboden worden bevestigd in het Nieuwe Testament, het sabbatsgebod echter niet. De wet heeft een schaduw van de toekomstige goederen (Hebr. 10:1). Ook de sabbat is een schaduw. <blockquote>''Col 2:16 Laat dan niemand u oordelen inzake eten en drinken of op het punt van een feest of nieuwe maan of sabbatten,'' ''Col 2:17 die een schaduw zijn van wat zou komen, maar het lichaam is van Christus. '' (TELOS)</blockquote>Een gelovige is niet onder het sabbatsgebod. De apostel Paulus leert ons: als je een dag houdt, doe het voor de Heer.<blockquote>''Ro 14:4 Wie bent u, dat u andermans huisknecht oordeelt? Of hij staat of valt, gaat zijn eigen heer aan. En hij zal staande gehouden worden, want de Heer is machtig hem staande te houden. Ro 14:5 Want de een stelt de ene dag boven de andere dag, maar de ander stelt alle dagen gelijk. Ieder zij in zijn eigen denken ten volle verzekerd.'' ''Ro 14:6 Wie de dag in acht neemt, neemt hem in acht voor de Heer. En wie eet, eet voor de Heer, want hij dankt God; en wie niet eet, laat het na voor de Heer, en hij dankt God.'' ''Ro 14:7 Want niemand van ons leeft voor zichzelf en niemand sterft voor zichzelf;'' ''Ro 14:8 want hetzij wij leven, wij leven voor de Heer; hetzij wij sterven, wij sterven voor de Heer; hetzij wij dan leven, hetzij wij sterven, wij zijn van de Heer. Ro 14:9 Want daartoe is Christus gestorven en levend geworden, opdat Hij zou heersen zowel over doden als over levenden. Ro 14:10 Maar u, waarom oordeelt u uw broeder? Of ook u, waarom minacht u uw broeder? Want wij zullen allen voor de rechterstoel van God gesteld worden;'' (TELOS)</blockquote>Verreweg de meeste christenen nemen de zondag, de eerste dag der week, de opstandingsdag van de Heer Jezus, als de dag om te rusten. Een gelovige kan de verlossing door God van zijn volk (de gemeente) uit de wereld gedenken.
Sommige richtingen in het [[christendom]], zoals de Zevendedagsadventisten, de Zevendedagsbaptisten en de [[Messiasbelijdende Joden]], houden de sabbat wel. Deze christenen worden soms om hun vasthouden aan het sabbatsgebod wel '''''<nowiki/>'sabbattisten'''''' (Eng. ''sabbatarians'') genoemd. Ook in vroeger eeuwen waren er sabbattisten, bijvoorbeeld in de 15e eeuw binnen de Orthodoxe Kerk van Rusland en in de 16e eeuw in Bohemen en Moravië<ref>Microsoft Encarta Winkler Prins Encyclopedie 2007 s.v. ''Sabbattisten. ''</ref>. In de 17e eeuw schreef de Engelse theoloog Edward Fisher (geb. ca. 1601) ''Een christelijk protest tegen de oude en nieuwe sabbatisten ''(1650)<ref name=":0">De oorspronkelijk Engelse titel luidt: ''A Christian Caveat to the old and new Sabbatarians, or a Vindication of our Gospel Festivals . . . By a Lover of Truth; a Defender of Christian Liberty; and an hearty Desirer of Peace, internall, externall, eternall to all men, &c. ''Over Edward Fisher, zie Engelstalige [http://en.wikipedia.org/wiki/Edward_Fisher_(theologian) artikel] op Wikipedia.</ref>.
{| class="wikitable"
|