Sabbat: verschil tussen versies

De '''sabbat''' (Hebr. ''sjabbat''; Gr. ''sabbaton''; Lat. ''sabbatum'') is de rust van de gedane arbeid, op de laatste dag van de week, de verplichte rustdag voor de [[Joden]]. Het houden van de sabbat wordt geboden in het vierde gebod van de Tien Geboden. De Israëliet is verplicht te rusten van zijn arbeid in de afgelopen week; alle arbeid is verboden. De sabbat begint vrijdagavond na zonsondergang en eindigt op zaterdagavond na zonsondergang. De sabbat is een teken tussen God en het volk Israël. Verreweg de meeste christenen nemen de zondag als dag voor rust en kerkbezoek. Voor het volk van [[God]] is een toekomstige sabbatsrust.

 

 

'''Instelling'''. God rustte op de zevende dag van zijn scheppingswerken en heiligde die dag, zette die apart. Het sabbats''gebod'' is niet ingesteld bij de [[schepping]], maar in Ex. 16:25-30, bij gelegenheid van de gave van het hemelbrood (manna). De Israëlieten mochten zes dagen manna verzamelen en op de zesde dag een dubbel deel voor deze en de volgende dag, want op de zevende dag moesten zij rusten. In [[Egypte]] hadden ze geen vrije dag gekend. De sabbat is een gave van God (Ex. 16:29), ten behoeve van mens en dier. <blockquote>''Ex 23:12 Zes dagen moet u uw werk doen, maar op de zevende dag moet u rusten, zodat uw rund en uw ezel kunnen rusten, en de zoon van uw slavin en de vreemdeling op adem kunnen komen. (HSV)  ''</blockquote><blockquote>''Mr 2:27 En Hij zei tot hen: De sabbat is gemaakt om de mens, en niet de mens om de sabbat. (TELOS)''</blockquote>'''Heer van de Sabbat'''. God stelde de sabbat in. De Heer Jezus, de Mensenzoon, is Heer van de Sabbat. <blockquote>''Mt 12:8 Want de Zoon des mensen is Heer van de sabbat. (TELOS)''</blockquote>Hij bepaalt wat wel of niet geoorloofd is op de sabbat te doen. Hij vond het goed - anders dan de Farizeeën - dat zijn hongerige leerlingen aren plukten op de sabbat en de korrels aten. En het was volgens Hem ook geoorloofd op de sabbat goed te doen (Matth. 12:12).