k
geen bewerkingssamenvatting
kGeen bewerkingssamenvatting |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
| (2 tussenliggende versies door dezelfde gebruiker niet weergegeven) | |||
Regel 1:
Het '''spijsoffer'''
== Terminologie ==
''
Het woord komt 211x voor in het Oude Testament. Het strongnummer is H4503.
== Vertalingen ==
Zoals gezegd, de [[Statenvertaling]] vertaalt 'minchah' meestal door 'spijsoffer'. Het diende deels tot spijs voor de priesters. De gave hoefde echter niet uit spijs te bestaan (zie verderop). De [[Herziene Statenvertaling]] heeft in plaats van 'spijsoffer' 'graanoffer', waarmee de natuurlijke herkomst van het offer, namelijk graan, wordt aangeduid. De Naardense Bijbelvertaling heeft 'broodgift'. De Leidse vertaling en de Petrus Canisius-vertaling hebben 'meeloffer', maar niet alle spijsoffers bestonden in meelbloem (zie verderop).
Regel 11 ⟶ 13:
Een minchah werd gebracht uit erkenning van de waardigheid van de ontvanger.
<blockquote>''Ge 4:3 En het geschiedde ten einde [van] [enige] dagen, dat Kaïn van de vrucht des lands den HEERE offer bracht.''(SV)</blockquote>
Regel 24 ⟶ 27:
'''Meelbloem''' is het fijnste meel. Oudtijds werd bij het offer gewoon meel gebruikt (Richt. 6:19; 1 Sam. 1:24; verg. ook Num. 5:15.)
'''Vuuroffer.''' Een deel van het offer kwam op het vuur van het altaar, het andere deel was tot voedsel voor de priesters. Het deel, een handvol, dat op het altaar kwam, diende als 'gedenkoffer' (Lev. 2:16).
Het was een [[vuuroffer]] tot een liefelijke (aangename) geur voor de HEER (Lev. 2:9). <blockquote>''Le 2:1 Als nu een ziel een offerande van spijsoffer den HEERE zal offeren, zijn offerande zal van meelbloem zijn; en hij zal olie daarop gieten, en wierook daarop leggen. ''(SV)</blockquote>
'''Olie, zout, wierook.''' Behalve het graanproduct bevatte het spijsoffer olie, 'zout van het verbond van uw God' (Lev. 2:13) en wierook.
Regel 32 ⟶ 37:
'''Voedsel voor de priesters.''' Wat van het spijsoffer overbleef, was voor de priesters. Het was 'een heiligheid der heiligheden van de vuuroffers van de HEER' (Lev. 2:3).
<blockquote>''Le 10:12 En Mozes sprak tot Aaron, en tot Eleazar, en tot Ithamar, zijn overgebleven zonen: Neemt het spijsoffer, dat van de vuurofferen des HEEREN overgebleven is, en eet hetzelve ongezuurd bij het altaar; want het is een heiligheid der heiligheden.
== Typologie ==
Het Levitische spijsoffer spreekt typologisch''' '''van het reine mens-zijn en zuivere leven van de Heer Jezus.
'''Ongedesemd.''' Jezus' menselijke natuur was zonder zonde, zonder bederf (geen zuurdesem). Het zuurdeeg, dat het daarmee doorknede deeg in een gistende massa verandert en het doet opzwellen, is een beeld van de oude verdorven natuur van de mensen. Sommigen<ref name=":1">Karl August Dächsel; F. P. L. C. van Lingen; H. van Griethuijsen, Antz. et al, ''Bijbel, of De geheele Heilige Schrift, bevattende al de kanonieke boeken van het Oude en Nieuwe Testament (volgens de Staten-overzetting): met in den tekst ingelaschte verklaringen en aanmerkingen van de beroemdste godgeleerden uit alle tijden'' (Kampen: Bos, 1893-1901), commentaar op Lev. 2:13. Enige tekst hiervan is onder wijziging verwerkt op 18 juli 2022. </ref> denken vooral aan de ijvergeest, het ijvervuur die wel werken doet, welke in de ogen van de wereld groot zijn, maar niet de zodanige die de Heer welbehaaglijk zijn. Het verbod van het zuurdeeg is dus een vermaning aan Israël: "wacht u bij de goede werken die jullie tot Mijn eer doen, voor uw eigen geest" (Mal.2:15).
Zijn leven was aangenaam voor God — voorgesteld door de aangename geur van wierook en door het zout, dat de smaak van voedsel verbetert, dit aangenaam van smaak maakt. Sommigen nemen het zout als zinnebeeld van bewaring (conservering): Gods wet was in Jezus' hart, hij was trouw aan Gods woord en bewaarde dat.▼
'''Geen honing.''' De honing die eveneens het deeg doet gisten, betekent toch nog iets anders; hij doelt op de lusten van deze wereld (1 Joh.2:16), waardoor wij bij onze natuurlijke betrekking tot de wereld zo gemakkelijk weer geprikkeld worden, ook nadat wij Gods eigendom geworden zijn, en waardoor wij ons dan bij onze werken evenzeer laten besturen als van het ijvervuur, dat in onze boezem blaakt<ref name=":1" />. Maar deze wereldliefde verderft ons doen en werken, en baart hoe langer hoe meer zedelijke ellenden; daarom zal ook geen honing, die andere giststof, bij de spijsoffers gebruikt worden.
▲== Bron ==
'''Olie.''' Jezus werd geleid door de [[Heilige Geest]] (voorgesteld door de olie). Daarom zullen de spijsoffers slechts met olie gemengd en bestreken, maar nimmer gezuurd zijn!
▲'''Wierook en zout.''' Zijn leven was aangenaam voor God — voorgesteld door de aangename geur van wierook en door het zout, dat de smaak van voedsel verbetert, dit aangenaam van smaak maakt.
Het zout weert het bederf van de spijzen, het bezit een louterende kracht en maakt smakelijk. Sommigen nemen het zout dan ook als zinnebeeld van bewaring (conservering): Gods wet was in Jezus' hart, hij was trouw aan Gods woord en bewaarde dat.
== Bronnen ==
''Hebreeuws-Nederlands Lexicon; op basis van Strong-coderingen.'' Onderdeel van de Online Bible, een uitgave van Importantia. Het is gebaseerd op het Engelstalige ''Online Bible Hebrew-Englisch Lexicon'' van Larry Pierce.
''Leidsche Vertaling (1914)''. Enige tekst van het ommentaar op Lev. 2:1 is onder wijziging verwerkt op 18 juli 2022.
Karl August Dächsel; F. P. L. C. van Lingen; H. van Griethuijsen, Antz. et al, ''Bijbel, of De geheele Heilige Schrift, bevattende al de kanonieke boeken van het Oude en Nieuwe Testament (volgens de Staten-overzetting): met in den tekst ingelaschte verklaringen en aanmerkingen van de beroemdste godgeleerden uit alle tijden'' (Kampen: Bos, 1893-1901), commentaar op Lev. 2:13. Enige tekst hiervan is onder wijziging verwerkt op 18 juli 2022.
== Voetnoten ==
| |||