Vervangingsleer (omtrent Israël): verschil tussen versies

De '''vervangingsleer''', ook ''vervangingstheorie'' of ''vervangingstheologie'' genoemd (Eng. ''replacement theologie'', ''supercessionism''), is een leer omtrent de plaats van Israël in het heilsplan van God. Volgens deze leer heeft Israël als Gods uitverkoren volk afgedaan, omdat het volk de Messias, Jezus Christus, heeft verworpen en het heil, door de apostelen en andere discipelen verkondigd, heeft afgewezen. God heeft zijn handen van dit volk afgetrokken, het is niet langer uitverkoren. De gemeente van Jezus Christus is in de plaats van Israël gekomen. De gemeente, gevormd uit joden en heidenen, is nu Gods volk, het kanaal waardoor Gods heil tot de wereld en de Joden komt. Voor het volk Israël bestaat geen bijzonder heilsplan meer, noch voor het land der belofte. De Joden kunnen geen aanspraak meer maken op de Oudtestamentische beloften die eens aan het volk werden geschonken.

Moderne aanhangers van de vervangingsleer voeren als argument aan dat het begrip volk in de Bijbel niet moet worden gezien als een etnische, maar als een theologische categorie. In Christus is Jood noch heiden, dat onderscheid valt weg. Een ander argument is dat de beloften van het Oude Testament – inclusief de landbelofte aan IsraelIsraël gedaan – na de komst van Christus niet langer in het bijzonder voor het volk Israël gelden, maar een universele betekenis, voor Joden en niet-Joden, hebben gekregen. De landbelofte is door de vervangingsleer vergeestelijkt en opgeschoven van het land naar de nieuwe aarde.