k
geen bewerkingssamenvatting
(Nieuwe pagina aangemaakt met ''''Vloeken''' is, als overgankelijk werkwoord gebruikt, een vloek uitspreken over iets of iemand. Als onovergankelijk werkwoord gebruikt, kan ''vloeken'' betekene...') |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 1:
'''Vloeken''' is, als overgankelijk werkwoord gebruikt, een vloek uitspreken over iets of iemand.
Als onovergankelijk werkwoord gebruikt, kan ''vloeken'' betekenen<ref name=":0">''Van Dale's Groot woordenboek der Nederlandse taal'' (13e uitgave), digitale versie 1.0 Plus, jaar 2000. </ref>:
# godlasterende woorden spreken. "Hij vloekt als een ketellapper". "Vloeken in de kerk" betekent iets doen dat uitermate ongepast is.
# iets verafschuwen. "Op iets vloeken".
# een schril, pijnlijk contrast vormen ("die kleuren vloeken met elkaar") .
Dit artikel handelt over vloeken in de overgankelijke betekenis. Synoniemen van het onvergankelijke werkwoord ''vloeken'' zijn ''verwensen'' en ''vervloeken''.
'''Vloek'''. Vloek heeft de volgende betekenissen<ref>Vergelijk de definitie van 'vloek' in ''Van Dale's Groot woordenboek der Nederlandse taal'' (13e uitgave), digitale versie 1.0 Plus, jaar 2000. </ref>:
'''Tegendeel'''. Vloeken is het tegenovergestelde van zegenen.▼
# een tot onheil strekkende uitspraak, verwensing die strekt tot ondergang door een of onder aanroeping van een goddelijke of ongoddelijke, duivelse macht. Synoniemen zijn<ref name=":0" />: anathema, doem, maledictie.
# in figuurlijke betekenis: persoon, zaak of omstandigheid die iets of iem. aan de ondergang wijdt, die rampen en ellende veroorzaakt. "Hitler was een vloek der mensheid". "De vloek van de dronkenschap".
# Voorwerp van vervloeking
# Uitdrukking die een verwensing, met name een godslastering behelst, opzettelijk als zodanig gebruikt, de naam van God of een heilige ijdel gebruikt. Synoniem: krachtterm. "Vloeken uitbraken".
# in figuurlijke zin: iets dat als een vloek klinkt.
▲'''Tegendeel'''. Vloeken is het tegenovergestelde van zegenen. Een vloek is het tegendeel van een zegen.
== Vloeken door mensen ==
Regel 15 ⟶ 21:
== Vloeken door God ==
Wanneer God vloekt, ontneemt hij de goddeloze zijn zegen, en laat Hij vloek en straf over diens hoofd gaan. Na de zondeval in de hof van Eden kwam de vloek van God op de slang, de mens en het aardrijk. Deze vloek wordt wel 'paradijsvloek' genoemd.
'''Slang vervloekt'''. De eerste vloek door God uitgesproken geldt een dier, de slang in de hof van Eden, die de mens tot zonde verleidde. <blockquote>''Ge 3:14 Toen zei de HEERE God tegen de slang: Omdat u dit gedaan hebt, bent u vervloekt onder al het vee en onder alle dieren van het veld! Op uw buik zult u gaan en stof zult u eten, al de dagen van uw leven. (HSV)''</blockquote>'''Aardrijk vervloekt'''. Na de zondeval vervloekte God het aardrijk - omwille van de in zonde gevallen mens. <blockquote>''Ge 3:17 En tot Adam zeide Hij: Dewijl gij geluisterd hebt naar de stem uwer vrouw, en van dien boom gegeten, waarvan Ik u gebood, zeggende: Gij zult daarvan niet eten; zo zij het aardrijk om uwentwil vervloekt; en met smart zult gij daarvan eten al de dagen uws levens.'' (SV)</blockquote><blockquote>''Ge 5:29 En hij noemde zijn naam Noach, zeggende: Deze zal ons troosten over ons werk, en over de smart onzer handen, vanwege het aardrijk, dat de HEERE vervloekt heeft!'' (SV)</blockquote>
'''Overtreders van de Wet.''' De Wet spreekt over alle overtreders van de Wet de vloek uit (Deut. 28: 15. Dan. 9: 11. Jes. 24: 5. Spr. 3 : 33. Gal. 3 : 10 en 13). <blockquote>''Ga 3:10 Want allen die op grond van werken van de wet zijn, zijn onder de vloek; want er staat geschreven: ‘Vervloekt is ieder die niet volhardt in alles wat geschreven staat in het boek van de wet, om dat te doen’. (TELOS)''</blockquote>
== Vloeken door profeten ==
Regel 25 ⟶ 33:
Het uitspreken van de vloek over de wetsovertreders gebeurde plechtig na de inneming van het land Kanaän, vanaf de kale vloekberg [[Ebal]] (Joz. 8 : 34), naar het woord van Mozes (Deut. 11 : 26; 27: 13). Hier was het eigenlijk een zelfvervloeking van het volk, een afbidden van de goddelijke straf op hun hoofd, indien zij de Wet overtraden, daar zij door hun uitgesproken Amen op het woord, dat hun door de Levieten werd voorgezegd, de vloek overnamen. Het ijveroffer (Num. 5: 21), ging van zulk een zelfvervloeking vergezeld.
De krachtterm "Godverdomme" is, naar de letterlijke betekenis "God, verdoem me" een gebed om door God verdoemd (veroordeeld) te worden. De uitdrukking geldt echter meestal niet als
== Voorwerp of voorbeeld van de vloek ==
| |||