k
geen bewerkingssamenvatting
k (→Bron) |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 5:
<blockquote>''Heb 10:23 Laten wij de belijdenis van de hoop onwankelbaar vasthouden (want Hij die beloofd heeft, is getrouw), (Telos)''</blockquote>
'''Subjectieve en objectieve zekerheid.''' Lukas verhaalt 'de zaken die zich onder ons voltrokken hebben', zoals de geboorte van Jezus, zijn woorden en daden, zijn verwerping, sterven, opstanding en hemelvaart. Velen (!) hebben ondernomen een verhaal daarvan op te stellen. Hun bronnen waren ooggetuigen. Ook Lucas heeft een verhaal opgesteld, één van de vier evangeliën, nadat hij 'alles van voren af aan nauwkeurig onderzocht' had. Hij schrijft zijn verhaal aan ene Theofilus, 'opdat u de zekerheid kent van de dingen waarin u bent onderwezen'. <blockquote>''Lu 1:1 Aangezien velen ondernomen hebben een verhaal op te stellen over de zaken die zich onder ons voltrokken hebben, Lu 1:2 zoals zij die van het begin af ooggetuigen en dienaren van het woord zijn geweest, ons hebben overgeleverd, Lu 1:3 heeft het ook mij goed gedacht, na alles van voren af aan nauwkeurig onderzocht te hebben, het in geregelde orde aan u te schrijven, hoogedele Theofilus, Lu 1:4 opdat u de zekerheid kent van de dingen waarin u bent onderwezen. (Telos)''</blockquote>
De subjectieve zekerheid van het geloof is gegrond op de objectieve zekerheid van het heil. En dit heil is zeker, omdat God getrouw is en zijn beloften zal vervullen. Anders gezegd, mijn verzekerd-zijn is gebaseerd op een zekerheid buiten mij. Stel, ik sta op een vaste rots. Mijn inwendige zekerheid en de zekerheid van mijn staan, mijn bestaan, is gegrond op de zekerheid van de rots. ▼
[[Bestand:Woman standing on a rock near Villa de Leyva, Colombia (Unsplash).jpg|miniatuur|392x392px]]
Het is vast en zeker dat de zaken die Lukas beschrijft, zich in die tijd voltrokken hadden. Wanneer Theofilus gelooft aan het verslag van Lukas, gelooft hij aan zaken die zeker zijn. Zijn subjectieve zekerheid is gegrond op de objectieve zekerheid van zaken waar Lucas en hij niet omheen kunnen. Lucas schreef Theofilus 'de zekerheid kent van de dingen waarin u bent onderwezen' (Luc. 1:4).
▲De subjectieve zekerheid van
'''Abraham ons voorbeeld.''' Abraham is onze 'vader' in het geloof. Hij is ook ons voorbeeld, ons voorbeeld van verzekerd-zijn. Abraham was 'ten volle verzekerd' dat God zijn belofte gestand zou doen. <blockquote>''Ro 4:21 en <u>ten volle verzekerd</u> was, dat wat Hij beloofd heeft, Hij ook machtig is te doen. (TELOS)''</blockquote>Hij was er zeker van dat hij een kind zou krijgen, hoewel hij, gezien zijn en Sara's leeftijd en lichaam, geen kind zou kunnen krijgen. Zijn zekerheid berustte dus niet op zijn kennis van het menselijk lichaam, maar op vertrouwen op God en Diens belofte en almacht. God zegt het, God kan het en God zal het doen. Evenals Abraham mogen wij verzekerd zijn, zekerheid van het geloof hebben, doordat we van God zeker kunnen zijn. God is het voorwerp van ons geloof en daarmee de grond van onze zekerheid. Hij zal ons geloof niet beschamen.
| |||