Zelfmoord: verschil tussen versies

 

In 'eerste-wereld-landen' komt zelfmoord gemiddeld vaker voor dan in 'derde-wereld-landen'. In België (2009) vinden dagelijks zeven zelfdodingen plaats en meer dan 100 pogingen daartoe. Pillen voor zelfdoding zijn daar zonder recept verkrijgbaar (anno 2012).

|''Pillen voor zelfdoding in Belgie''

Wie in Nederland vastloopt met een euthanasievraag, kan uitwijken naar Belgie. Dat schrijft de Volkskrant. Pillen voor zelfdoding zijn daar zonder veel moeite zonder recept verkrijgbaar. De Nederlandse Vereniging voor een Vrijwillig Levenseinde adviseert mensen om daar dodelijke medicijnen met behulp van leugens te halen. Dat blijkt uit de documentaire Medeleven van Gerard van Bronkhorst die vrijdag in premiere gaat op filmfestival The End in Amsterdam. Daarin gaat de 90-jarige Pieter Jiskoot op advies van de vereniging Belgische apotheken af om met een smoesje grote hoeveelheden medicijnen los te praten.

Bron: Radio Nederland Wereldomroep, nieuwsbericht 3 februari 2012

|}

Is zelfdoding toegestaan? Christelijke ethiek keurt zelfdoding af, omdat God in het zesde gebod van de wet (Exodus 20 vers 13) gezegd heeft: "gij zult niet doden." Hij heeft ons naar Zijn beeld gemaakt, en dus mogen wij niet over onszelf beschikken.

 

== Wat zegt de Schrift? ==

 

=== Inleiding ===

 

=== Voorbeelden besproken ===

Vanuit de praktijk zegt prof. dr. A. Kerkhof * dat hij nog nooit zulke mensen is tegengekomen waarbij er sprake was van de zogenaamde balanssuïcide. Balanssuïcide wordt het genoemd, als men weloverwogen de voors en tegens op een rij zet en daarna besluit er een eind aan te maken. Hij zegt dat suïcide bijna altijd een voorgeschiedenis heeft van lichamelijk lijden, psychische nood, tegenslag, depressie en ook de persoonlijkheid speelt een rol. Als iemand impulsief is of zwart-wit denkt en perfectionistisch is. Het motief is volgens hem ten diepste geen moord op het ‘zelf’. Maar voortdurend kwellende gedachten, zoals jij kunt niks, deugt nergens voor, bent mislukt doet naar een uitweg zoeken. In zo’n toestand kan er aan suïcide gedacht gaan worden. Het gaat niet om een vrije keuze; want zulke mensen zijn niet vrij; maar het gaat om een wanhoopskeuze. Het was ondraaglijk en in die ogenblikken van totale ontreddering is er maar een gedachte die overblijft: ‘Ik moet dood’. Ten diepste willen ze niet dood, maar ze willen zich hun ellende niet langer bewust zijn. Allen bij wie deze poging mislukte, vertrouwden hem toe dat ze hierom heel blij waren. Hij pleit voor betere voorlichting en meer preventie ten opzichte van suïcide. Een andere deskundige is het hierin met Kerkhoff eens. Deze geeft als beschrijving voor wat betreft omstandigheden en oorzaken het volgende: ”Ernstige suïcidaliteit staat ook nooit op zichzelf, maar gaat vrijwel altijd gepaard met overmatige stress, depressiviteit en gevoelens van hopeloosheid”, en: “Gedachten aan zelfdoding kunnen voortkomen uit diverse psychiatrische aandoeningen. Er zijn persoonlijkheidsstoornissen die gepaard gaan met gedachten aan zelfmoord, zoals borderline en narcisme. Ook psychotische stoornissen als schizofrenie kunnen tot suïcide leiden. De aanpak daarvan is minder eenvoudig, aldus Otter. „Mensen met een persoonlijkheidsstoornis behandel ik niet zelf, die verwijs ik intern door. Hun sombere gevoelens behandel ik wel, hun psychoses ook. De problemen kunnen hardnekkig zijn. In dat geval tobben mensen soms jaren met suïcidale neigingen.”

 

 

== Meer informatie ==

 

=== Literatuur ===

Dr. J. Douma, ''Rondom de dood'', Ethische bezinning, Van den Berg, Kampen, 1987.

 

 

Ds. G.H. Kersten, ''De Heidelberger Catechismus'', De Banier.

 

 

=== Lektuur ===