Zerubbabel: verschil tussen versies

 

De eigennaam ‘Zerubbabel’ komt 21x in het Oude Testament voor, is wellicht samengetrokken uit ‘Zerua-Babel’ en betekent ‘gezaaid in Babylon’<ref>Aldus ''Hebreeuws-Nederlands Lexicon'', onderdeel van de Online Bible, een uitgave van Importantia.</ref>, ‘in Babel voortgebracht’, geboren’<ref>S.J. van Ronkel, ''Woordenboek der eigennamen, naar hunne eerste spelling en oorspronkelijke uitspraak met eene korte beschrijving de personen, landen en plaatsen, in het Oude Testament voorkomende, en voor het grootste gedeelte ook etymologisch behandeld''. (Groningen: M. Smit, 1835) s.v. Zerubbabel. Van Ronkel was destijds hoofdonderwijzer aan een Joodse school en beëdigd vertaler.</ref>, van het werkwoord ''Zaroa'' = zaaien, voortbrengen. In het Hebreeuws ligt de klemtoon op de laatste lettergreep: Zerubbabel.

 

Hij was de zoon van Seálthiël (Neh. 12:1; Hag. 1:14; 2;2), de zoon van Assir (1 Kron. 3:17), de zoon van koning Jójachin. Zerubbabel was derhalve een achterkleinkind van koning Jojachin van Juda en daarmee een afstammeling van David. Hij heette wegens zijn koninklijke afkomst ‘vorst van Juda’ (Hag. 1:14, 2:2, 22).