Bastaard: verschil tussen versies

Een '''bastaard''', gezegd van een kind, is een diekind dat niet uit een wettig huwelijk is geboren, maar bijvoorbeeld door overspel is verwekt.

De richter [[Jefta]] was een bastaard. Hij was door zijn vader buiten diens huwelijk verwekt bij een hoer. Zijn broers verstootten hem, omdat hij een andere moeder had. <blockquote>{{Bijbelvers|HoofdstukNaam=Richteren 11|VersNummer=1}}{{Richteren 11:2}}</blockquote>

In het Grieks van het Nieuwe Testament wordt het woord νοθος, nothos (klemtoon op no-) gebruikt, een bijvoeglijk naamwoord, dat betekent<ref>''Grieks-Nederlands Lexicon'', onderdeel van de Online Bible, een uitgave van Importantia. </ref>: 1. onwettig, bastaard; 2. niet geboren uit een wettig huwelijk, maar uit een bijvrouw of een slavin. Het woord komt alleen voor in Hebr. 12:8, waarin 'bastaarden' tegenover 'zonen' (wettige zonen) worden gesteld. <blockquote>{{Bijbelvers|HoofdstukNaam=Hebreeën 12|VersNummer=8}}</blockquote>Bastaarden zijn hier onwettige kinderen, die geen wettige vader toebehoren en dus niet in de eervolle zin van het woord zonen zijn. De schrijver maakt hier onderscheid tussen bastaarden en kinderen, d.i. tussen zonen buiten de echt geboren, die geen recht hebben op de erfenis, noch door de vader als zijn echte kinderen erkend, geliefd en opgevoed worden en de wettige zonen, die hij als zodanig op- en aanneemt en als hem toebehorend liefheeft. Door beide uitdrukkingen is een geheel verschillende verhouding ten opzichte van God uitgedrukt. Beiden, de bastaarden en de kinderen, hebben wel hun bestaan aan God, de Vader van de geesten (vs.9) te danken, maar alleen de laatsten staan in de rechte verhouding, in de wezenlijke kinderlijke relatie tot de Vader van de geesten; slechts aan hen komt de naam "kinderen van God" toe en zij zijn het die God als zodanig aanneemt en erkent.